Μουσική απο όλον τον κόσμο για όλον τον κόσμο

Live mousiko katafigio

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιταμήνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιταμήνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

 Οι σουπιές ανήκουν στην ομάδα των κεφαλόποδων (κεφάλι + πόδι) όπως επίσης το καλαμάρι, το χταπόδι και οι ναυτίλοι. Οι σουπιές αποτελούν μέρος της διατροφής τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους μεγάλους θηρευτές της θάλασσας όπως τα κητώδη, τους καρχαρίες τα μεγάλα ψάρια και τα θαλάσσια πουλιά.



Προέλευση Ονομασίας

Η κοινή σουπιά (Sepia officinalis) είναι μέλος της οικογένειας των Σεπηίδων (Sepiidae), 

της κλάσης των Κεφαλοπόδων (Cephalopods), του φύλου Μαλάκια (Mollusca). Ο όρος

 "Σουπιά" εμφανίστηκε στα τέλη του δωδέκατου αιώνα. Προέρχεται από τη λατινική λέξη Sepia. Η λέξη σέπια περιέγραφε και τη χρωστική ουσία με το ίδιο όνομα, που προερχόταν παλιότερα από

 το υγρό που εκκρίνεται από τις σουπιές. Η σουπιά ή σηπία, με την επιστημονική ονομασία

 Sepia, απαντάται σε εύκρατες και σχετικά ζεστές θάλασσες. Το όνομα της προέρχεται από

 το ρήμα σήπομαι (σαπίζω, δηλητηριάζω) επειδή στην αρχαιότητα πίστευαν ότι το μελάνι που 

εκλύει περιείχε ασθενές αναισθητικό. Το μελάνι αυτό χρησιμεύει στις σουπιές για να μη 

γίνονται ορατές από τους διώκτες τους όταν τις κυνηγούν.

Γενικά Χαρακτηριστικά

Οι σουπιές απαντώνται στις εύκρατες και ζεστές θάλασσες. Κατοικούν σε αμμώδη ή λασπώδη υποστρώματα και ο οικότοπός τους κυμαίνεται από μικρά ύδατα έως βάθη 200 μέτρων.

 Εμφανίζονται στον βορειοανατολικό και ανατολικό Ατλαντικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο

 Θάλασσα. Το μήκος τους φτάνει τα 30 cm σε υποτροπικές περιοχές και τα 49 cm 

σε εύκρατες κυρίως περιοχές.

Η σουπιά, όπως και το συγγενικό καλαμάρι, όταν βρει ένα θήραμα, κυματίζει τις πλευρές

 των πτερυγίων της για να κινηθεί αθόρυβα και μόλις βρεθεί κοντά σε αυτό εκτοξεύει τα 

πλοκάμια της και συλλαμβάνει το θήραμα. Αυτή η κίνηση είναι συνήθως τόσο γρήγορη

 που δύσκολα γίνεται αντιληπτή με γυμνό μάτι.

Η σουπιά είναι η δεύτερη σε κατανάλωση παγκοσμίως στην κατηγορία των κεφαλόποδων

με τους Ασιάτες να είναι οι κύριοι καταναλωτές τους. Στη χώρα μας οι σουπιές 

αντιπροσωπεύουν το δεύτερο μεγαλύτερο μέρος της αλίευσης κεφαλόποδων με μέση ετήσια

 παραγωγή 637 τόνους (το 31%). Στην πρώτη θέση βρίσκονται τα χταπόδια με 877 τόνους

 και στη τρίτη θέση να τα καλαμάρια και τα θράψαλα με μέση ετήσια παραγωγή 338 και 216 

τόνους αντίστοιχα.

Διατροφική αξία

Τα 100 γρ σουπιάς περιέχουν 80 θερμίδες και αποτελούν σημαντική πηγή πρωτεΐνης (16 γρ ). 

Οι πρωτεΐνες αποτελούν βασικό δομικό συστατικό των μυών. Επίσης περιέχουν βιταμίνες του συμπλέγματος B με βασική την Β12 , βιταμίνη Α και βιταμίνη C. Οι σουπιές είναι σημαντική 

πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων. Τα 100 γρ περιέχουν 6 mg σιδήρου, 90 mg ασβεστίου, 

372 mg νατρίου, και 354 mg καλίου.

Μειονεκτήματα 

Περιέχει αρκετή ποσότητα χοληστερόλης και συγκεκριμένα 115 mg στα 100 γρ . Πρέπει να

 σημειωθεί όμως ότι η κατανάλωση της σουπιάς, δεν επηρεάζει σημαντικά την χοληστερίνη 

του αίματος, σε σχέση με την αντίστοιχη ποσότητα κρέατος που περιέχει την ίδια ποσότητα χοληστερίνης. Αυτό συμβαίνει γιατί η σουπιά είναι φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά έναντι του

 κρέατος.


Μελάνι της σουπιάς 

Το μελάνι της σουπιάς χρησιμοποιείται για την βελτίωση των συμπτωμάτων σε περιπτώσεις 

όπως οι αιμορροΐδες, οι διαταραχές εμμηνόρροιας, σε γυναικολογικές παθήσεις, σε 

εμμηνοπαυσιακές αλλαγές, στον πονοκέφαλο, στην βρογχίτιδα, στην ευερεθιστότητα, και στον

 έρπη.

Ποια τα διατροφικά οφέλη της σουπιάς;

Οι σουπιές προσφέρουν πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας αποτελώντας σημαντική 

εναλλακτική, κυρίως σε περιόδους νηστείας, λόγω της αποχής από την κατανάλωση

 ζωικών προϊόντων.

Παράλληλα, αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης Β12, βιταμίνης που είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος, του εγκεφάλου και τη σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Επίσης ο σίδηρος που περιέχουν οι σουπιές αποτελεί βασικό συστατικό για το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και της αιμοσφαιρίνης , απαραίτητη για τη μεταφορά

 οξυγόνου , τον φυσιολογικό μεταβολισμό και την παραγωγή ενέργειας,

Ποιοι οι κίνδυνοι υπάρχουν από την κατανάλωση;

Στην περίπτωση των τροφίμων όταν μιλάμε για Ασφάλεια Τροφίμων μιλάμε για την αναγνώριση

 των κινδύνων και το σύνολο των προληπτικών μέτρων που παίρνουμε προκειμένου

 να μειώσουμε την επικινδυνότητα που μπορεί να προκύψει από την κατανάλωση κάποιου

 αλλοιωμένου τροφίμου, συμπεριλαμβανομένων και των συνεπειών που μπορούν να 

υπάρξουν λόγω της κατανάλωσής του. Οι κίνδυνοι που μπορεί να υπάρξουν, χωρίζονται 

σε τρεις κατηγορίες: στους μικροβιολογικούς, στους χημικούς και στους φυσικούς.

Μικροβιολογικοί Κϊνδυνοι

Μικροβιολογικούς κινδύνους ονομάζουμε τους κινδύνους που οφείλονται σε κάποιο 

μικροβιολογικό παράγοντα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται τα παθογόνα βακτήρια (σαλμονέλα, σταφυλόκοκκος κ.α.) οι μύκητες, οι παθογόνοι ιοί, τα παράσιτα καθώς και τα τοξικά παράγωγα

 αυτών (π.χ. οι αφλατοξίνες που παράγονται από ορισμένους μύκητες). Οι μικροβιολογικοί 

κίνδυνοι αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή για την υγεία των καταναλωτών. Οι πιο συχνά 

εμφανιζόμενοι και άμεσοι, όσον αφορά δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του καταναλωτή 

είναι οι μικροβιολογικοί κίνδυνοι και κυρίως τα παθογόνα βακτήρια.

Τροφική Δηλητηρίαση

Όπως με τα περισσότερα θαλασσινά, έτσι και με τις σουπιές μπορεί κάποιες φορές να 

προκληθεί τροφική δηλητηρίαση. Αυτή μπορεί να οφείλεται σε βακτήρια ή σε ιούς που 

αυτές περιέχουν. Είναι επίσης πιθανό οι σουπιές να μολύνονται από τοξίνες που παράγουν

 τα φύκια τα οποία καταναλώνουν. Οι τοξίνες αυτές συσσωρεύονται στη σάρκα τους και 

έμμεσα επηρεάζουν τον άνθρωπο προκαλώντας τους τροφική δηλητηρίαση όταν τις

 καταναλώσει.

Οι τροφικές δηλητηριάσεις μπορεί να είναι:

  1. Διαρροϊκού τύπου
  2. Παραλυτικού τύπου
  3. Νευροτοξικού τύπου

Αν και δείχνουν ανησυχητικές ωστόσο μπορούν να αντιμετωπιστούν και να υποχωρήσουν

 χωρίς να είναι επικίνδυνες.

Πώς να εντάξετε τις σουπιές στη διατροφή σας.

Οι σουπιές αποτελούν καλή πηγή πρωτεϊνών, απαραίτητων αμινοξέων, βιταμινών και 

μετάλλων. Είναι σημαντικό να τις καταναλώνουμε ιδίως σε περιόδους νηστείας.

Η σουπιά, όπως ακριβώς και το καλαμάρι, όσο πιο πολύ ψήνετε τόσο σκληραίνει. 

Αν και ο χρόνος στον οποίο συμβαίνει αυτό είναι μεγαλύτερος απ ότι στο καλαμάρι

 ωστόσο χρειάζεται λίγη ώρα μαγείρεμα. Στο τηγάνι αρκούν 7- 8 λεπτά και στη σχάρα

 4-5 λεπτά από κάθε μεριά. Στο φούρνο ή στην κατσαρόλα ο χρόνος μαγειρέματος είναι 

μεγαλύτερος.

Η νοστιμιά της σουπιάς γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν στις συνταγές προστεθεί το μελάνι της.

 Το μελάνι της έχει την ιδιότητα να πήζει τις σάλτσες και επίσης η σουπιά λόγω της

 περιεκτικότητας της σε αλάτι τονίζει τη γεύση σε ζυμαρικά ή στο ρύζι. Μπορείτε να εντάξετε

 στη διατροφή σας σουπιές σε συνδυασμό με ρύζι ή ακόμη με μυρωδικά και κουκουνάρι.

 Συνηθισμένο επίσης πιάτο στην ελληνική οικογένεια είναι οι σουπιές με σπανάκι και οι σουπιές στιφάδο.

Τέλος και αρκετά συνηθισμένο αποτελούν εξαιρετικό θαλασσινό μεζέ μαζί με το ούζο.

On Αυγούστου 08, 2023 by k-proothisi advertises in , , , , , ,

 Αν σκεφτείς μια λίστα μεσογειακών λαχανικών ή πιάτα της ελληνικής κουζίνας, πιστεύω ότι τα κολοκυθάκια θα έχουν την τιμητική τους. Μπορείς να τα απολαύσεις με τόσο διαφορετικούς τρόπους και συνδυάζονται πολύ εύκολα με άλλα λαχανικά και αυτό τα κάνει μαγειρικό «μπαλαντέρ».



Τείνουμε να χρησιμοποιούμε τα ονόματά τους κάπως… υποτιμητικά σε διάφορες λαϊκές εκφράσεις όπως «κολοκύθια με τη ρίγανη» και «το μυαλό σου και μια λύρα…», όμως, πίστεψέ με, διατροφικά είναι πολύ πλούσια!

Προβολή

Η οικογένεια των κολοκυθιών

Τόσο συνυφασμένα είναι τα κολοκυθάκια με τη μεσογειακή κουλτούρα που θα περίμενες ότι έχουμε στα χέρια μας ένα αυτόχθον λαχανικό. Κι όμως, η καταγωγή του κολοκυθιού, όπως το ξέρεις σήμερα είναι από την Κεντρική Αμερική. Φυσικά, μπορείς να βρεις αναφορές σε συγγενικά είδη από αρχαία κείμενα (κύρια χρήση ως σκεύη) ή να δεις να απεικονίζονται σε πίνακες της Αναγέννησης, αλλά όχι το γνωστό κολοκυθάκι!

Στην οικογένεια των κολοκυνθοειδών -που περιλαμβάνει 975 είδη, θα βρεις εκτός από το κολοκύθι και άλλα γνωστά κηπευτικά όπως η κολοκύθα, το πεπόνι, το καρπούζι και το αγγούρι. Στο είδος πέπων (pepo) του γένους Κολοκύνθη (Cucurbita), βρίσκεις όλες εκείνες τις ποικιλίες φυτών που κοινά ονομάζουμε κολοκύθια. Ενδεικτικά αναφέρω το σκούρο πράσινο κολοκύθι, το ανοιχτόχρωμο κολοκύθι (κομποκολόκυθο) και τη λύρα (αχλαδόσχημη κίτρινη κολοκύθα), αλλά μπορείς να συναντήσεις συγγενή φυτά με διάφορα χρώματα και σχήματα.

Πώς τις βρίσκουμε στην αγορά;

Το κολοκυθάκι είναι εποχικό λαχανικό για τα ψυχρότερα κλίματα, με συγκομιδή άνοιξη – καλοκαίρι (π.χ. Βόρεια Ελλάδα). Σε θερμότερα κλίματα μπορεί να καλλιεργηθεί όλο το χρόνο. Ο καρπός του που θα βρεις στην αγορά συλλέγεται πριν ωριμάσει γιατί όψιμος υποβαθμίζεται ποιοτικά.

Εκτός από τον καρπό, ο οποίος μαγειρεύεται, μπορείς να βρεις στην αγορά και τους ανθούς του. Θα βρεις 2 ειδών άνθη: τα αρσενικά και τα θηλυκά. Αν πετύχεις σε μυημένο μανάβη, μπορείς να τα διακρίνεις και από τη λαϊκή τους ονομασία. Τα μεν αρσενικά, που έχουν λεπτό μίσχο και είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος, λέγονται κολοκυθοανθοί, τα δε θηλυκά, που φυτρώνουν στην άκρη του κολοκυθιού (αν δεν κοπεί), λέγονται κολοκυθοκορφάδες.

Διατροφική αξία

Σε προϊδέασα ήδη, ότι το κολοκυθάκι είναι ένα πολύ θρεπτικό λαχανικό. Ένα μέτριο κολοκυθάκι ζυγίζει περίπου 200 γρ. από τα οποία ~95% είναι νερό και αποδίδει 34 kcal σε ενέργεια, 6,22 γρ. υδατανθράκων, 2,42 γρ. πρωτεΐνης και 0,64 γρ. λιπιδίων. Δίνει 2 γρ. φυτικών ινών, άρα δεν μπορείς να βασιστείς στην κατανάλωσή του για να καλύψεις τις ανάγκες σου, μπορεί όμως να σου φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σαν «πιο ελαφριά» για το έντερο τροφή. Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείς να δεις αναλυτικά τη διατροφική του αξία. 

Θρεπτικά Συστατικάανά 100 γρ.1 μέτριο τεμάχιο
(200 γρ.)
ΣΗΠ (%)
Ενέργεια 17 kcal 34 Kcal 1,7
Μακροθρεπτικά συστατικά
Υδατάνθρακες 3.11g6,22g 2.5
 εκ των οποίων σάκχαρα 2.5g 5g -
 εκ των οποίων φυτικές ίνες1g 2g 8
Πρωτεΐνη1.21g  2.42g 4.2
Λιπίδια0.32g  0.64g0.9 
Μικροθρεπτικά συστατικά
Μέταλλα
Ασβέστιο (Ca) 16mg 32mg 3.4
Σίδηρος (Fe) 0.37mg 0.74mg 6.7
Μαγνήσιο (Mg) 18mg 36mg 10.3
Φώσφορος (P) 38mg76 mg 13.8
Κάλιο (K)261mg  522mg 14.9
Νάτριο (Na) 8mg 16mg 0.8
Ψευδάργυρος (Zn)0.32mg  0.64mg4.6 
Χαλκός (Cu) 0.053mg 0.106mg 6.6
Μαγγάνιο (Mn) 0.177mg 0.354mg 11.8
Σελήνιο (Se) 0.2μg 0.4μgmg 0.6
Βιταμίνες
Βιταμίνη C17.9mg  35.8mg32.5 
Θειαμίνη (B1) 0.045mg 0.09mg 10.7
Ριβοφλαβίνη (B2)0.094mg  0.188mg11.8 
Νιασίνη (B3) 0.451mg 0.902mg6.73 
Βιταμίνη (B6) 0.163mg 0.326mg 19.2
Φυλλικό οξύ (B9) 24μg48μg14.5 
Βιταμίνη (B12)0μg 0μg
Βιταμίνη Α (RAE μg) 200 IU (10 μg)400 (20 μg) 2.7
β-καροτένιο 120μg 240 (20 RAE μg) 2.7
λουτεΐνη + ζεαξανθίνη 2125μg4250μg
Βιταμίνη Ε 0.12mg 0.24mg 1.8
Βιταμίνη D 0 IU0 IU
Βιταμίνη Κ 4.3μg8.6μg12.3 
Φυτοχημικά συστατικά
Κερκετίνη 0.7μg`1.4μg -

Μπορεί να είναι ένα τυπικό λαχανικό μελετώντας τα μακροθρεπτικά συστατικά του, αλλά όπως σε προϊδέασα ήδη, είναι πολύ πλούσιο όσον αφορά στα μέταλλα και τις βιταμίνες που σου δίνει. Στον παραπάνω πίνακα μπορείς να δεις κι εσύ, ότι ένα μέτριο κολοκυθάκι καλύπτει πάνω από 10% του μαγνησίου, του φωσφόρου, του καλίου και του μαγγανίου που χρειάζεσαι (ένας μέσος άνθρωπος για να είμαι πιο ακριβής).

Το πολύ ενδιαφέρον είναι, πως η περιεκτικότητα του κολοκυθιού σε μέταλλα όπως ο σίδηρος, το μαγγάνιο και ο ψευδάργυρος, μπορεί να αυξηθεί αν κατά την καλλιέργειά του έχει εμπλουτιστεί το χώμα με αλάτι. Και μάλιστα, σου έχω ακόμα καλύτερα νέα: δεν αυξάνεται σημαντικά η περιεκτικότητά του σε νάτριο! Επομένως, ακόμα κι αν έχεις υπέρταση, αυτή η πρακτική δεν θα σε επιβάρυνε. Αν έχεις γνωστούς αγρότες, σπεύσε να κάνεις ειδική παραγγελία!

Αυτή η «παρέμβαση» δεν θα αυξήσει τις βιταμίνες που θα σου δώσει το κολοκυθάκι. Δεν είναι βέβαια αμελητέες από μόνες τους. Είναι εξαιρετική πηγή βιταμίνης C, αφού σου καλύπτει περισσότερο από 30% των ημερήσιων αναγκών σου κι επίσης πολύ καλή πηγή βιταμίνης Κ και των περισσότερων βιταμινών του συμπλέγματος Β, συμπεριλαμβανομένου του φυλλικού οξέος, που σημαίνει ότι με ρεαλιστική μερίδα κολοκυθιών μπορείς να έχεις λάβει αρκετή ποσότητα από αυτές τις βιταμίνες.

Ανάλυση των αντιοξειδωτικών συστατικών

Η αντιοξειδωτική του ικανότητα αποδίδεται κυρίως στην περιεκτικότητά του σε καροτενοειδή και ειδικότερα σε λουτεΐνη και β-καροτένιο. Αυτά τα ιδιαίτερα ισχυρά αντιοξειδωτικά δεν μπορεί να τα συνθέσει το σώμα σου από μόνο του, έτσι χρειάζεται να τα λαμβάνεις από τα φαγητό σου. Μάλιστα, όπως συνήθως συμβαίνει με τα φρούτα και τα λαχανικά, αν καταναλώσεις το κολοκυθάκι με τη φλούδα του, θα πάρεις 2-10 φορές μεγαλύτερη ποσότητα, αφού τείνουν να συσσωρεύονται στα εξωτερικά στρώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί -μπορεί εσύ να επωφελείσαι των αντιοξειδωτικών που έχουν τα φρούτα και τα λαχανικά- οι ουσίες αυτές είναι χρήσιμες και στο ίδιο το φυτό για προστασία από τις καταστροφικές ελεύθερες ρίζες.

Το κολοκυθάκι, εκτός από τα καροτενοειδή μπορεί όμως να σου προσφέρει ένα ακόμα αντιοξειδωτικό, την κουερσετίνη (ή κερκετίνη) που ανήκει στην ομάδα των φλαβονοειδών, γνωστά για την ικανότητά τους να καταπολεμούν της ελεύθερες ρίζες. Δεν υπάρχουν, ωστόσο, συστάσεις για επίπεδα πρόσληψης που μπορούν να επιφέρουν οφέλη στον οργανισμό.

Οφέλη για την υγεία

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ερευνητές που να έχουν μελετήσει μεμονωμένα το κολοκυθάκι για τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει. Αυτό όμως δεν με περιορίζει από το να σου αναφέρω συνοπτικά πως μπορούν τα θρεπτικά του συστατικά να είναι επωφελή για σένα – έστω και στη θεωρία.

Εφόσον πλέον αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής κουζίνας και κατ’ επέκταση της Μεσογειακής Διατροφής, ως κομμάτι του συνόλου, μπορεί να σε βοηθήσει μεταξύ άλλων να έχεις καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία, μικρότερο κίνδυνο για ανάπτυξη κάποιων μορφών καρκίνου και να ρυθμίζεις καλύτερα τη γλυκόζη («ζάχαρο») αίματος.

Ευγλυκαιμία

Ειδικά για το τελευταίο όφελος της Μεσογειακής Διατροφής, θα σταθώ λίγο παραπάνω. Και αυτό γιατί αραιά και πού βρίσκομαι να κάνω συζητήσεις στο γραφείο σχετικά με τρόφιμα που έχουν μια φήμη ως ακατάλληλα για διαβητικούς. Το κολοκυθάκι με μόλις 3 γραμμάρια υδατανθράκων (εκ των οποίων 2 απλά σάκχαρα) στα 100 γρ. τροφίμου, έχει ελάχιστη επίδραση στην αύξηση της γλυκόζης στο αίμα. Το γλυκαιμικό του φορτίο είναι <10, το οποίο το κατατάσσει στην «καλύτερη» κατηγορία τροφίμων.

Υγεία ματιών

Τα καροτενοειδή όπως η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη, πρέπει να σου πω ότι είναι βασικά συστατικά της χρωστικής των ματιών. Μάλιστα ερευνητές έχουν καταλήξει πως τα καροτενοειδή αυτά δρουν προστατευτικά στην στα πρώιμα στάδια της εξιδρωτικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας λόγω γήρατος (exudative age-related macular degeneration). Έτσι, επιλέγοντας τρόφιμα όπως το κολοκυθάκι, που είναι καλές πηγές αυτών των καροτενοειδών, μπορείς να ενισχύσεις την υγεία των ματιών σου.

Χρειάζεται προσοχή η κατανάλωσή τους;

Σε γενικές γραμμές και απαντώντας με συντομία θα σου έλεγα «όχι». Ωστόσο για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένη τέσσερα ζητήματα μπορεί να τεθούν:

Περιεκτικότητα σε βιταμίνη Κ

Ναι μεν είναι καλή πηγή, αλλά δεν ανήκει στα επονομαζόμενα «σκουροπράσινα» λαχανικά, οπότε δεν έχεις κίνδυνο να υπερβείς τις συστάσεις. Είναι ασφαλές για άτομα που ακολουθούν αντιπηκτική αγωγή που επηρεάζει το INR.

Εγκυμοσύνη

Μπορεί να είναι καλή πηγή καροτενοειδών, ωστόσο -αν είσαι έγκυος- δεν κινδυνεύεις να υπερκαλύψεις τις ανάγκες σου σε βιταμίνη Α, με το να καταναλώσεις κολοκυθάκια! Επιπλέον, έχε υπόψη σου ότι η υπερβιταμίνωση Α είναι τελείως διαφορετική συνθήκη από την υπερκαροτένωση, η οποία δεν σχετίζεται με σοβαρά συμπτώματα.

Αλλεργία

Η προφιλίνη, είναι μια πρωτεΐνη που σε ευαίσθητους οργανισμούς μπορείς να δώσει αλλεργίες. Υπάρχει στο γρασίδι, τη λεύκα και σε γύρη από άλλα φυτά. Ένα από αυτά είναι και το κολοκύθι. Αν επομένως έχεις διαγνωστεί με αλλεργία στα παραπάνω φυτά, συμβουλέψου το γιατρό σου για το πόσο πρέπει να προσέχεις όταν καταναλώνεις το καλοκαιρινό αυτό λαχανικό.

Τοξίνες

Κάποια είδη κολοκυθιού, αυτά που προορίζονται για διακοσμητική χρήση, μπορεί να περιέχουν τοξίνες σε σημαντικές, που ονομάζονται κουκουρμπικίνες, οι οποίες για τον άνθρωπο έχουν πικρή γεύση. Μέχρι εδώ όλα καλά, θα μου πεις! Υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις που συγγενικά είδη κολοκυθιών καλλιεργούνται σε κοντινές αποστάσεις και μπορεί να διασταυρωθούν τα είδη κατά τη γονιμοποίηση (με τη μεταφορά της γύρης). Αν λοιπόν, σταθείς τόσο άτυχος/η και καταναλώσεις κάποιο πικρό κολοκύθι, συμβουλέψου έναν γιατρό ή το κέντρο δηλητηριάσεων.

Ιδέες για την κατανάλωσή τους

Πριν σου προτείνω τρόπους για να τα καταναλώσεις, θα επιμείνω στην πρότασή μου: Προτίμησε να καταναλώνεις τα κολοκυθάκια ολόκληρα (με τη φλούδα δηλαδή)! Έτσι, θα μπορέσεις να επωφεληθείς όλων των θρεπτικών συστατικών του.

Ως προς τους τρόπους σερβιρίσματος; Νομίζω δεν θα δυσκολευτείς να βρεις αυτόν που σου ταιριάζει καλύτερα. Είσαι λάτρης των απλών και καθαρών γεύσεων, καν’ τα «σαλάτα» βραστή, μόνα τους ή μαζί με άλλα λαχανικά όπως καρότο, κουνουπίδι και πατάτα ή χόρτα. Αν τα βραστά δεν σε ξετρελαίνουν, τότε ψησ’ τα αλειμμένα με λίγο λάδι στο φούρνο, σε λεπτές φέτες προσθέτοντας κάρυ (είναι από τα αγαπημένα μου συνοδευτικά!). Μπορείς επίσης να τα σωτάρεις ελαφρά μαζί με μυρωδικά και να τα βάλεις σε πίτα (με φύλλο ή «της τεμπέλας») ή σε ομελέτα, με ή χωρίς τυρί.

Τα κολοκυθάκια βέβαια τρώγονται και ωμά! Έτσι μπορείς να εμπλουτίσεις τις σαλάτες σου γευστικά, αλλά και να τα κάνεις «ζυμαρικά». Ναι! Πολύ πρόσφατα έχουν διαδοθεί κόφτες λαχανικών (spiralizers) που κάνουν τα αγαπημένα σου λαχανικά σαν noodles και μπορούν να αντικαταστήσουν τα μακαρόνια σε διάφορα πιάτα.

Φυσικά τα αγαπημένα κολοκυθάκια δεν μπορούν να λείπουν από τα παραδοσιακά πιάτα: μπριάμ, καλοκαιρινά γεμιστά ή ακόμα και γεμιστά με κιμά και αυγολέμονο και κολοκυθοκεφτέδες (που μια χαρά ψήνονται στο φούρνο).

Βέβαια, τα κολοκυθάκια που θα είναι πάντα στην καρδιά μας – όσο κι αν δεν μπορούμε να τα προτείνουμε σαν έναν υγιεινό τρόπο κατανάλωσής τους- θα είναι τα τηγανητά!

Πηγή : https://www.mednutrition.gr/portal/efarmoges/leksiko-diatrofis/16469-kolokythakia