Θύμος αδένας μην τον αφαιρήται.

 Ο θύμος αδένας βρίσκεται στον θώρακα, πίσω από το στέρνο και μπροστά από την καρδιά, ανάμεσα στους πνεύμονες.

Ο θύμος αδένας παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος και είναι υπεύθυνος για την παραγωγή του τύπου των λευκών αιμοσφαιρίων (Τ κύτταρα) που βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις και τους ιούς.

Ο αδένας συντηρεί την παραγωγή των σημαντικών αντισωμάτων που ελέγχουν την ακετυλοχολίνη (τον χημικό αγγελιοφόρο που ελέγχει όλους τους εκούσιους μύες μας).

Ο θύμος αδένας μεγαλώνει σταδιακά μέχρι την εφηβεία. Όταν φτάσει στο μέγιστο μέγεθός του, αρχίζει να μικραίνει, γι' αυτό και οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι από μια ηλικία και μετά είναι άχρηστος.

Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ωστόσο, ότι όσοι αφαιρούν τον συγκεκριμένο αδένα, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία αργότερα στη ζωή τους. Αντιμετωπίζουν επίσης αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η μελέτη βασίζεται σε στατιστικά στοιχεία και δεν αποδεικνύει ότι η αφαίρεση του θύμου αδένα προκαλεί άμεσα καρκίνο ή άλλες θανατηφόρες ασθένειες.

Υποστηρίζουν ωστόσο, ότι η διατήρησή του «θα πρέπει να αποτελεί κλινική προτεραιότητα», όπου είναι δυνατόν.

Όταν ο αδένας αφαιρείται σε νεαρή ηλικία, οι ασθενείς εμφανίζουν μακροπρόθεσμη μείωση των Τ-κυττάρων, τα οποία είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που καταπολεμούν τα μικρόβια και τις ασθένειες. Τα παιδιά χωρίς θύμο τείνουν επίσης να έχουν μειωμένη ανοσολογική απόκριση στα εμβόλια.

Μέχρι να φτάσει ένα άτομο στην εφηβεία, ωστόσο, ο θύμος συρρικνώνεται και παράγει πολύ λιγότερα Τ-κύτταρα για τον οργανισμό. Μπορεί φαινομενικά να αφαιρεθεί χωρίς άμεση βλάβη, και επειδή βρίσκεται μπροστά από την καρδιά, συχνά αφαιρείται κατά τη διάρκεια καρδιοθωρακικής χειρουργικής επέμβασης.

Αλλά ενώ ορισμένοι ασθενείς με καρκίνο του θύμου ή χρόνια αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η μυασθένεια gravis, χρειάζεται να υποβληθούν σε θυμεκτομή, κατά την οποία ο θύμος αφαιρείται χειρουργικά, ο αδένας δεν αποτελεί πάντα εμπόδιο.

Οι ερευνητές στη Βοστώνη χρησιμοποίησαν δεδομένα ασθενών για να συγκρίνουν την πορεία της υγείας ασθενών που είχαν υποβληθεί σε καρδιοχειρουργική επέμβαση. Περίπου 6.000 άτομα δεν είχαν υποβληθεί σε αφαίρεση θύμου, ενώ 1.146 άτομα είχαν.

Όσοι είχαν υποβληθεί σε θυμεκτομή είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα σε 5 χρόνια, ακόμη και αφού ελήφθησαν υπόψιν παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, η φυλή και όσοι είχαν καρκίνο του θύμου, μυασθένεια ή μετεγχειρητικές λοιμώξεις.

Οι ασθενείς στους οποίους αφαιρέθηκε ο θύμος είχαν επίσης διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο εντός 5 ετών από τη χειρουργική επέμβαση. Επιπλέον, ο καρκίνος αυτός ήταν γενικά πιο επιθετικός και συχνά επανεμφανιζόταν μετά τη θεραπεία σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η έλλειψη θύμου διαταράσσει με κάποιο τρόπο την υγιή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος των ενηλίκων.

Μια υποομάδα ασθενών της μελέτης που είχαν υποβληθεί σε θυμεκτομή εμφάνισε λιγότερο ποικίλους υποδοχείς Τ-κυττάρων στις εξετάσεις αίματος, γεγονός που θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου ή αυτοάνοσων νοσημάτων μετά την επέμβαση.

«Συνολικά, τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν ότι ο θύμος συμβάλλει στην παραγωγή νέων Τ-κυττάρων στην ενήλικη ζωή και στη διατήρηση της υγείας του ενήλικου ανθρώπου», καταλήγουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση New England Journal of Medicine.