Το δενδρολίβανο ή δεντρολίβανο έχει μακροπρόθεσμα οφέλη και πολλές ιδιότητες ως αποτέλεσμα της χρήσης του στο μαγείρεμα και ως γρήγορο ρόφημα. Δείτε και μια απλή συνταγή.
Η ονομασία του φυτού δενδρολίβανο είναι συνδυασμός των λέξεων δέντρο και λιβάνι, ενώ η λατινική του ονομασία Rosmarinous σημαίνει ρόδο της θάλασσας. Το δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis L.) ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae.
Είναι αρωματικό, θαμνώδες φυτό και αποτελεί τυπικό είδος της Μεσογειακής χλωρίδας. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι παρατεταμένη και σταδιακή από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο.
Τα φύλλα του δενδρολίβανου ή τα άνθη του πωλούνται νωπά ή αποξηραμένα και το αιθέριο έλαιο εξάγεται από αυτά με απόσταξη με ατμό.
Πως το χρησιμοποιούμε;
Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως αρωματικό, καθώς και για την παρασκευή ροφημάτων. Το έλαιο του, πλούσιο σε φαινολικές ενώσεις όπως φαινολικά οξέα και φλαβονοειδή, χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και ομορφιάς καθώς και στην αρωματοθεραπεία.
Ποια οφέλη και ιδιότητες έχει το δεντρολίβανο;
Η ατονία, ο πονοκέφαλος, το κρυολόγημα, η υπερκόπωση, η εξάντληση και η κατάθλιψη αντιμετωπίζονται από το αφέψημα δεντρολίβανου, το οποίο επίσης αποκαθιστά την όρεξη, ανακουφίζει από τις κράμπες του στομάχου και το φούσκωμα και αποβάλλει τα γαστρικά υγρά.
Αντιοξειδωτική, βακτηριοκτόνο και αντιμικροβιακή δράση
Τα γαλλικά νοσοκομεία χρησιμοποιούσαν το έλαιο δεντρολίβανου ως αντισηπτικό μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Συγκεκριμένα, παθογόνοι μικροοργανισμοί όπως το E. coli αναστέλλονταν από μια ελάχιστη συγκέντρωση αιθέριου ελαίου δενδρολίβανου.
Επιπλέον, τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου έχουν αντιοξειδωτική δράση. Οι ελεύθερες ρίζες έχουν συνδεθεί με ποικίλες βιολογικές διεργασίες, όπως η φλεγμονή, η γήρανση, η καρκινογένεση. Λόγω των φαινολικών συστατικών του, τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Τέλος, έχει βακτηριοκτόνο δράση, αφού βρέθηκε ότι αναστέλλει έξι παθογόνους οργανισμούς που μολύνουν το κρέας, και αντιμυκητιακή δράση, αφού έρευνες έδειξαν ότι αναστέλλει εν μέρει την ανάπτυξη και τη σύνθεση τοξινών από διάφορους μύκητες.
Εχει αντικαρκινική δράση
Μελέτες in vitro και in vivo έχουν δείξει ότι τα συστατικά των ελαίων δενδρολίβανου έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες καθώς και ότι ενισχύουν τη γνωστική λειτουργία.
Μειώνει τη χοληστερόλη και τη γλυκόζη στο αίμα
Πρόσφατες έρευνες ανακάλυψαν ότι μπορεί επίσης να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης και χοληστερόλης στο αίμα και να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους.
Πως φτιάχνω ρόφημα με δεντρολίβανο;
Το ρόφημα είναι πολύ εύκολο να ετοιμαστεί και απαιτεί μόνο νερό και δεντρολίβανο.
Προσθέστε μια κουταλιά της σούπας αποξηραμένο δεντρολίβανο σε μια τσαγιέρα ή σκεπαστή κατσαρόλα, και στη συνέχεια προσθέστε 300 ml νερό που μόλις έχει βράσει. Μετά από δεκαπέντε λεπτά, σουρώστε τα βότανα σε ένα φλιτζάνι, σερβίρετε το τσάι και απολαύστε το!
Συμπέρασμα
Εκτός από βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής, το δενδρολίβανο είναι επιπλέον ένα θαυματουργό βότανο με πολλά οφέλη και ιδιότητες. Λόγω των πλεονεκτημάτων του, θα πρέπει να το συμπεριλάβετε εκτός απο ρόφημα, στο καθημερινό διατροφικό σας σχήμα, ειδικά αν σας αρέσει το κρέας με λεμόνι και οι ψητές πατάτες.
Αρωματίζει επιπλέον όμορφα το ψωμί, το μοσχάρι, το αρνί, τα ψάρια, τα θαλασσινά, τις ομελέτες, τις σούπες, τις σάλτσες και τα λαχανικά.
Τι είναι η υπεριώδης ακτινοβολία;
Η υπεριώδης ακτινοβολία είναι μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, που εκπέμπεται από τον ήλιο. Ενώ, μάλιστα, οι ακτίνες UVC (μήκος κύματος 100 - 280 nm) απορροφώνται από το όζον της ατμόσφαιρας, τους υδρατμούς, το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα, οι UVΑ (μήκος κύματος 315 - 400 nm) και το 10% των UVΒ (μήκος κύματος 280 - 315 nm) φθάνουν στην επιφάνεια της γης.
Τόσο οι UVΑ, όσο και οι UVΒ, είναι ιδιαίτερης σημασίας για την ανθρώπινη υγεία.
Μικρές ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολία είναι αναγκαίες για την παραγωγή της Βιταμίνης D, ενώ αντίθετα, η υπερέκθεση μπορεί να επιφέρει οξείας και χρόνιας μορφής συνέπειες για το δέρμα, τα μάτια και το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου.
Η ελάττωση του στρώματος του όζοντος είναι γνωστό ότι επιδεινώνει τις επιπτώσεις στην υγεία από τη UV ακτινοβολία για τον άνθρωπο, τα ζώα, τους θαλάσσιους οργανισμούς και τα φυτά, διότι τότε δεν απορροφά αποτελεσματικά τη UV ακτινοβολία (ιδίως UVΒ ακτινοβολία).
Υπολογιστικά μοντέλα προβλέπουν ότι μείωση 10% του όζοντος στη στρατόσφαιρα θα μπορούσαν να προκαλέσουν 300.000 καρκίνους του δέρματος (ακανθοκυτταρικό, βασικοκυτταρικό), 4.500 μελανώματα και μεταξύ 1,6 - 1,75 εκατομμύρια επιπλέον περιστατικά οφθαλμικού καταρράκτη/ έτος παγκοσμίως. Η Υπεριώδης ακτινοβολία υποδιαιρείται σε 3 τύπους:
- 1.UVA µε µήκος κύµατος 400 - 320 nanometers (nm)είναι η µεγαλύτερη πηγή ηλιακής ακτινοβολίας στην επιφάνεια της γης και διεισδύει κάτω από τις επιφανειακές στοιβάδες του δέρµατος.
- 2 UVB (320 - 290 nm)φτάνει σε µικρότερα ποσά λόγω της απορρόφησης µεγάλου µέρους της από τη στοιβάδα του όζοντος. Και πάλι όµως αρκεί για να προκαλέσει ζηµιά.
- 3.UVC (290 - 200 nm) είναι εξαιρετικά βλαβερή για το δέρµα, αλλά απορροφάται τελείως από το όζον της στρατόσφαιρας και έτσι δεν φτάνει στην επιφάνεια της γης.
Από τις ορατές και αόρατες ακτινοβολίες που εκπέµπει ο ήλιος, οι αόρατες υπεριώδεις (UVA & UVB), φτάνουν στην επιφάνεια της γης και προκαλούν τα πιο πολλά προβλήµατα. Η υπεριώδης ακτινοβολία διεισδύει στο δέρµα.
Δείκτης UV (UV Index)
Ο Δείκτης UV (Ultra - Violet = Υπέρ Ιώδης) είναι ένα μέγεθος, το οποίο καθιερώθηκε διεθνώς ως ένα απλό μέσο έκφρασης της επικινδυνότητας της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως π.χ. εκφράζει η θερμοκρασία το πόσο ζεστή ή κρύα είναι η ατμόσφαιρα.
Πραγματικές τιμές του Δείκτη UV, αλλά και προβλέψεις για την επόμενη ημέρα, ανακοινώνονται από τα μέσα ενημέρωσης και από το Διαδίκτυο σχεδόν σε όλες τις χώρες, όπως και στην Ελλάδα (http://lap.physics.auth.gr/uvindex).
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η τιμή του Δείκτη UV στην Ελλάδα μπορεί να φτάσει μέχρι και 10 ή 11, τιμές που εκφράζουν εξαιρετικά δραστική ακτινοβολία και κατά συνέπεια την ανάγκη άμεσης προστασίας από τον ήλιο.
Όσο ο ήλιος πλησιάζει στον ορίζοντα τόσο μικρότερες τιμές έχει ο Δείκτης UV και κατά συνέπεια τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος από την υπεριώδη ακτινοβολία. Όσο μεγαλύτερος είναι ο Δείκτης UV τόσο πιο εύκολα και πιο σύντομα μπορούν να εμφανισθούν τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Ήλιος και Επιδερμίδα
Όλα τα άτομα δεν είναι ίσα απέναντι στον ήλιο και εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, γενετικά προσδιορισμένα. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθορίζουν το φωτότυπο του κάθε ατόμου και εκφράζουν την ικανότητα μαυρίσματος. Κάθε επιδερμίδα αντιδρά στην ηλιακή ακτινοβολία ανάλογα με τα φυσικά της χαρακτηριστικά και κυρίως ανάλογα με το φωτότυπό της.
Οι φωτότυποι, που κατατάσσονται σε μια κλίμακα λαμβάνοντας υπόψη: το χρώμα της επιδερμίδας (από την πιο ανοιχτόχρωμη έως την πιο σκούρα επιδερμίδα), το χρώμα των μαλλιών, την παρουσία ή μη εφηλίδων (φακίδες), την φωτοευαισθησία, την ποιότητα του μαυρίσματος.
Επιπλέον, ανεξάρτητα από το φωτότυπο, η ξηρότητα της επιδερμίδας επιδεινώνεται κάτω από τον ήλιο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λιπαρότητα, η οποία επιδεινώνεται λόγω της πάχυνσης της επιδερμίδας που προκαλεί η έκθεση στον ήλιο.
Επιπτώσεις του ήλιου στην υγεία
Επιπλέον, είναι γνωστό ότι προκαλείται γήρανση και εγκαύματα του δέρματος. Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που συλλέγονται συστηματικά από την επιστημονική βιβλιογραφία, ο Π.Ο.Υ. έχει προσδιορίσει εννέα δυσμενείς εκβάσεις υγείας που προκαλούνται σαφώς από UVR έκθεση. Οι εννέα ασθένειες που αξιολογήθηκαν ήταν:
- Δερματικό κακοήθες μελάνωμα (CMM): το μελάνωμα του δέρματος είναι ένας κακοήθης καρκίνος με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Μεταξύ 50% και 90% του φορτίου της ασθένειας από το μελάνωμα οφείλεται στην έκθεση UVR, όπως υπολογίζει ο WHO.
- Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (SCC): αυτό είναι ένα άλλο είδος κακοήθους καρκίνου δέρματος που προχωρεί γενικά λιγότερο γρήγορα από το μελάνωμα και είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει το θάνατο ή την τρέχουσα ανικανότητα. Από το συνολικό νοσολογικό φορτίο του καρκινώματος αυτού, το 50 - 70% αποδίδεται στην έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.
- Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (BCC): αυτός ο καρκίνος του δέρματος εμφανίζεται κυρίως στους ηλικιωμένους και αυξάνεται αργά από τοπική εξάπλωση. Η επίπτωση και η θνησιμότητα από το καρκίνωμα αυτό είναι κατά 50 - 90% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
- Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του επιπεφυκότα και του κερατοειδούς χιτώνα του οφθαλμού (SCCC): αυτό είναι ένας σπάνιος όγκος της επιφάνειας του ματιού. Περίπου 50 - 70% του φορτίου των ασθενειών λόγω SCCC αποδίδεται στην έκθεση UVR.
Οι παρακάτω καταστάσεις είναι επίσης η συνέπεια υπερβολικής έκθεσης σε UVR, αλλά υπάρχει ιδιαίτερη αβεβαιότητα για το νοσολογικό φορτίο των εκτιμήσεων, δεδομένου ότι λίγα στοιχεία είναι διαθέσιμα στην επίπτωση ή/ και το UV-αποδοτέο μέρος:
- Φωτογήρανση: η χρόνια επίδραση από την ηλιακή ακτινοβολία συνδέεται με την ανάπτυξη δερματικών αλλοιώσεων, αποκαλούμενων «υπερκεράτωση λόγω ηλιακής ακτινοβολίας». Στις σπάνιες περιπτώσεις, αυτές είναι προ-καρκινικές αλλοιώσεις. Το φορτίο της ασθένειας των δερματικών αυτών αλλοιώσεων είναι 100% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
- Ηλιακό έγκαυμα: τα ηλιακά εγκαύματα μπορεί να είναι σοβαρά και το φορτίο που προκύπτει είναι 100% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
- Φλοιώδης καταρράκτης: 5% του συνολικού νοσολογικού φορτίου των ατόμων με καταρράκτη αποδίδεται άμεσα στην έκθεση UVR.
- Πτερύγιο: 40 - 70% του νοσολογικού φορτίου της ασθένειας αποδίδεται στην έκθεση UVR.
- Επανενεργοποίηση επιχείλιου έρπητα (RHL): η υπερβολική έκθεση UVR προκαλεί την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και την επανενεργοποίηση του ιού έρπη, 25 - 50% του νοσολογικού φορτίου της ασθένειας στη UV έκθεση.
BeStrong.org.gr - 28.03.14
Πηγές / σύνδεσμοι:
Η βαλεριάνα είναι φυτό πολυετές ποώδες και ανθοφόρο της οικογένειας των Βαλεριανοειδών, που
χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τις ηρεμιστικές και αγχολυτικές ιδιότητές του.
Η ρίζα, το μέρος του φυτού με τις κυριότερες και σημαντικότερες θεραπευτικές ιδιότητες, είναι ινώδης με έντονο άρωμα.
Η άνθισή της διαρκεί από το Μάιο έως τον Αύγουστο.
Οι ανθισμένες κορυφές συλλέγονται το καλοκαίρι, ενώ η ρίζα συλλέγεται το φθινόπωρο από Σεπτέμβριο μέχρι Οκτώβριο.
Τα κυρίως συστατικά και δραστικές ουσίες είναι, σάκχαρα, άμυλο, ρητίνες, αιθέριο έλαιο, οργανικά οξέα, αζωτούχες ενώσεις, βαλεριανικό οξύ, πτητικό έλαιο, ρετσίνι και γόμμα.
Η γεύση της είναι έντονη, ξηρή και ελαφρώς πικρή.
Τα έλαια που περιέχει έχουν παρόμοια δράση με τις βενζοδιαζεπίνες, μια κατηγορία φαρμάκων με ηρεμιστικές, αγχολυτικές, αντισπασμωδικές, αναισθητικές και μυοχαλαρωτικές ιδιότητες, οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά για να προσφέρουν ανακούφιση σύντομης διάρκειας στις καταστάσεις σοβαρού άγχους ή αϋπνίας.
Πέραν των θεραπευτικών χρήσεων της, η βαλεριάνα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία αλλά και για καλλωπιστικούς λόγους λόγω των όμορφων ανθέων της και της αντοχής της σε ακραίες καιρικές συνθήκες.
Ποιες είναι οι ιδιότητές της;
Ηρεμιστική
Βοηθά στην νευρική υπερένταση και στο άγχος.
Ευεργετική κατά της νευρασθένειας, της υστερίας και των εξάψεων. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα όσον αφορά την αϋπνία.
Ρυθμίζει την εγκεφαλική λειτουργία ώστε να κοιμόμαστε ευκολότερα το βράδυ και να παραμένουμε με καλύτερη νοητική συγκέντρωση και διαύγεια την ημέρα.
Θεωρείται πιο ασφαλές ηρεμιστικό από τις Βενζοδιαζεπίνες (Valium) επειδή δεν είναι εθιστική και δεν αυξάνεται ανεξέλεγκτα η ηρεμιστική της δράση με κατανάλωση οινοπνεύματος και βαρβιτουρικών.
Σπασμολυτική
Δρα κατά της νευρικής δυσπεψίας, της κράμπας του στομάχου και του εντέρου, των σπασμών της έμμηνου ρύσεως.
Αποχρεμπτική
Ωφελεί σε κρίσεις βήχα και άσθματος.
Υποτασική
Σημαντική δράση κατά της υπέρτασης και της ταχυκαρδίας. Προκαλεί διαστολή της στεφανιαίας αρτηρίας και φαίνεται να έχει αντιαρρυθμική δράση.
Ήπια αναλγητική
Ευεργετική για πονοκεφάλους, νευραλγίες, δυσμηνόρροια.
Αντιεπιληπτική
Χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το βρωμιούχο κάλιο. Το βότανο έχει μόνιμη θέση στα αντι-επιληπτικά φάρμακα.
Προσοχή στις πιθανές παρενέργειες!
Οι πιο κοινές παρενέργειες που μπορεί να οφείλονται στην λήψη βαλεριάνας είναι:
1. Πονοκέφαλος
2. Ανησυχία
3. Στομαχικές διαταραχές
4. Υπνηλία/κόπωση μετά το ξύπνημα
Εάν οποιαδήποτε από αυτές τις επιπτώσεις εμμένουν ή επιδεινώνονται, επικοινωνήστε με το γιατρό, ή τον φαρμακοποιό σας άμεσα.
Ενημερώστε το γιατρό σας αμέσως εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες σπάνιες, αλλά πολύ σοβαρές παρενέργειες:
1. Επίμονη ναυτία/εμετός
2. Στομαχικός/κοιλιακός πόνος
3. Κιτρίνισμα στα μάτια/δέρμα
4. Σκούρα ούρα
5. Ακραία κόπωση
Η σοβαρή αλλεργική είναι πολύ σπάνια. Ωστόσο, αναζητήστε άμεση ιατρική περίθαλψη,
αν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα μιας σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης στην βαλεριάνα:
1. Εξάνθημα
2. Κνησμός/πρήξιμο (ιδιαίτερα σε πρόσωπο/γλώσσα/λαιμό)
3. Σοβαρή ζαλάδα
4. Δυσκολία στην αναπνοή
Με ποιούς τρόπους μπορούμε να την εντάξουμε στη διατροφή;
1. Ως αφέψημα της ρίζας
2. Ως έμβρεγμα της ρίζας
3. Ως αιθέριο έλαιο
4. Ως τσάι βαλεριάνας
5. Ως κρασί βαλεριάνας
Τρόποι λήψης:
Αν έχετε πονοκέφαλο, μπορείτε να πιείτε ένα αφέψημα βαλεριάνας βράζοντας 10 γραμμάρια φύλλα ή ρίζα βαλεριάνας σε ένα λίτρο νερό.
Για να καταπολεμήσετε την αϋπνία, αφήστε για 45 λεπτά µία χούφτα φύλλα βαλεριάνας
σε δύο κούπες βραστό νερό, σκεπάζοντας καλά το σκεύος για να µην κρυώσει το αφέψημα.
Πίνετε 3-4 φορές την ημέρα, καθώς και 30-45 λεπτά πριν από τον ύπνο.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι οι μεγάλες δόσεις βαλεριάνας προκαλούν κακοδιαθεσία.
Αν θελήσετε να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα διατροφής, πρέπει να γνωρίζετε ότι ο γενικός κανόνας είναι πως η βαλεριάνα,
ως φυτικό συμπλήρωμα, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για περισσότερο από 4 εβδομάδες.
Για να μειωθεί η πιθανότητα ενδεχομένων παρενεργειών από την απότομη διακοπή της χρήσης βαλεριάνας,
συνιστάται να μειώνετε σταδιακά τη δοσολογία και τη συχνότητα που την λαμβάνετε, για διάστημα 1-2 εβδομάδων, προτού σταματήσετε εντελώς.
Συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σαςγια περισσότερες λεπτομέρειες.
Η πάπρικα (paprika) είναι μπαχαρικό το οποίο γίνεται από τους αποξηραμένους δι' αέρος καρπούς της οικογένειας της πιπεριάς τσίλι, του είδους Καψικόν το ετήσιον (Capsicum annuum). Αν και η πάπρικα συχνά συνδέεται με την Ουγγρική κουζίνα, τα τσίλι από τα οποία γίνεται είναι εγγενή στο Νέο Κόσμο και εισήχθησαν στον Παλαιό Κόσμο από την Αμερική. Καταγόμενο από το κεντρικό Μεξικό, μεταφέρθηκε κατά τον 16ο αιώνα στην Ισπανία. Το καρύκευμα χρησιμοποιείται επίσης για να προστεθεί χρώμα και γεύση σε πολλούς τύπους πιάτων.
Τα φυτά φυτεύονται στην αρχή της άνοιξης, η δε συγκομιδή πραγματοποιείται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Οι καρποί ξηραίνονται και κονιορτοποιούνται για να παραχθεί η πάπρικα. Η γεύση της πάπρικας ποικίλλει από γλυκιά έως δριμεία. Η πάπρικα περιέχει σάκχαρο και, σε σχέση με τα εσπεριδοειδή, είναι πλουσιότερη σε βιταμίνη C.[1] Η καψαϊκίνη είναι υπεύθυνη για την καυτερή της γεύση, ενώ η ελαιορρητίνη χρησιμοποιείται ως χρωστική σε διάφορα τρόφιμα (μεταξύ αυτών και τα λουκάνικα).[1]
Το εμπόριο της πάπρικας επεκτάθηκε από την Ιβηρία στην Αφρική και την Ασία[2] και τελικά έφτασε στην Κεντρική Ευρώπη μέσω των Βαλκανίων, στη συνέχεια, κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία, γεγονός το οποίο εξηγεί την Ουγγρική καταγωγή, του σύγχρονου Αγγλικού όρου. Στα Ισπανικά, η πάπρικα είναι γνωστή, από τον 16ο αιώνα, ως pimentón, όταν κατέστη ένα τυπικό συστατικό της δυτικής περιοχής της Εξτρεμαδούρα.[3] Παρά την παρουσία της στην Κεντρική Ευρώπη, από την αρχή των Οθωμανικών κατακτήσεων, αυτή δεν έγινε δημοφιλής στην Ουγγαρία, έως τα τέλη του 19ου αιώνα.[4]
Η πάπρικα μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως καυτερή και οι αρωματικές τις ουσίες, επίσης διαφέρουν από χώρα σε χώρα, αλλά σχεδόν όλα τα φυτά που καλλιεργούνται, παράγουν την γλυκιά ποικιλία.[5] Η γλυκιά πάπρικα ως επί το πλείστον αποτελείται από το περικάρπιο (pericarp),[Σημ. 1] με απομακρυσμένους περισσότερους από τους μισούς σπόρους, ενώ η καυτερή πιπεριά περιέχει μερικούς σπόρους, πλακούντες, κάλυκες και μίσχους.[3]
Ετυμολογία και ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φυτό που κάνει την Ουγγρική έκδοση του μπαχαρικού, είχε αναπτυχθεί από τους Τούρκους το 1529, στην Βούδα[6] (τώρα τμήμα της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη). Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση της λέξης "πάπρικα" στα Αγγλικά, είναι από το 1896,[6] αν και μια παλαιότερη αναφορά στην Τουρκική πάπρικα, είχε δημοσιευθεί το 1831.[7] Η λέξη προέρχεται από την Ουγγρική λέξη paprika, υποκοριστικό της Σερβο-Κροατικής λέξης papar (που σημαίνει "πιπέρι"),[8] η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το Λατινικό piper ή το σύγχρονο Ελληνικό "πιπέρι".[6] Η λέξη paprika και οι παρόμοιες λέξεις peperke, piperke και paparka, χρησιμοποιούνται σε ποικίλες Σλαβικές γλώσσες των Βαλκανίων, για τις πιπεριές φούσκα.[3]
Η λέξη "πάπρικα", εισήλθε σε μεγάλο αριθμό γλωσσών, σε πολλές περιπτώσεις πιθανόν μέσω των Γερμανικών.[9] Οι Ευρωπαϊκές γλώσσες, χρησιμοποιούν μια παρόμοια λέξη, ενώ παραδείγματα από άλλες γλώσσες, περιλαμβάνουν την Ιαπωνική papurika.[9]
Έως τη δεκαετία του 1920, η πάπρικα της Κεντρικής Ευρώπης ήταν καυτερή, ώσπου ένας καλλιεργητής από το Σέγκεντ, βρήκε ένα φυτό το οποίο παρήγαγε γλυκούς καρπούς και κατόπιν το μπόλιασε στα άλλα φυτά.[5]
Χρήση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πάπρικα παράγεται σε ποικίλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας, Σερβίας, Ισπανίας και ορισμένες περιοχές στις Ηνωμένες Πολιτείες.[10] Χρησιμοποιείται ως συστατικό, σε μια ευρεία ποικιλία εδεσμάτων, σε ολόκληρο τον κόσμο. Χρησιμοποιείται κυρίως για τον αρωματισμό και τον χρωματισμό ρυζιών, βραστών και σούπες, όπως γκούλας και στην προετοιμασία των λουκάνικων, όπου ως συστατικό, αναμειγνύεται με τα κρέατα και τα άλλα μπαχαρικά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πάπρικα συχνά πασπαλίζεται ως γαρνιτούρα, στα τρόφιμα, αλλά το άρωμα είναι αποτελεσματικότερο, όταν παράγεται με την απαλή θέρμανση του ελαίου.[11]
Η Ισπανική πάπρικα (pimentón), διατίθεται σε τρεις εκδόσεις – ήπια (pimentón dulce), μετρίως πικάντικη (pimentón agridulce) και πολύ πικάντικη (pimentón picante). Κάποιες Ισπανικές πάπρικες, συμπεριλαμβανομένης της Pimentón de la Vera, έχει μια ευδιάκριτη καπνιστή γεύση και άρωμα, καθώς ξηραίνεται δια του καπνού, χρησιμοποιώντας ξυλεία βελανιδιάς.[12]
Η Ουγγαρία είναι σημαντική πηγή της συνήθως χρησιμοποιούμενης πάπρικας. Διατίθεται σε βαθμούς (στην Αμερική), οι οποίοι κυμαίνονται ως εξής:
- Ειδικής ποιότητας (különleges) η ηπιότερη, πολύ γλυκιά με ένα βαθύ έντονο ερυθρό χρώμα
- Απαλή (csípősmentes csemege) – το χρώμα από ελαφρύ έως σκοτεινό ερυθρό, ήπια πάπρικα με πλούσια γεύση
- Εξαιρετικά απαλή (csemegepaprika) – παρόμοια με την απαλή, αλλά πιο πικάντικη
- Πικάντικη εξαιρετικά απαλή (csípős csemege, pikáns) – μια ακόμη πιο πικάντικη εκδοχή της απαλής
- Ροζέ (rózsa) – χλωμού ερυθρού χρώματος με δυνατό άρωμα και ήπια πικάντικη γεύση
- Ευγενής γλυκιά (édesnemes) – η συνηθέστερα εξαγόμενη πάπρικα· έντονου ερυθρού χρώματος και ελαφρώς πικάντικη
- Ημί-γλυκια (félédes) – ένα μείγμα από ήπιες και πικάντικες πάπρικες· μέτριας πικάντικης γεύσης
- Δυνατή (erős) – ανοικτού καστανού χρώματος, η πιο καυτερή πάπρικα[13]
Η Ουγγρική πάπρικα, καθορίζεται στις συνταγές συχνά, γιατί είναι μοναδική. Είναι έντονα ερυθρή και λέγεται ότι είναι πιο γλυκιά από την ίδια πάπρικα που καλλιεργείται σε άλλα εδάφη και κλίματα. Άλλοι τύποι πάπρικας έχουν την μοναδική τους θέση, γι 'αυτό, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται το είδος της πάπρικας που καθορίζεται στις συνταγές (εάν ορίζεται), εκτός και αν χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες. Στην "paprikash" (πηχτή σάλτσα πάπρικας, ένας συνδυασμός ζωμού κρέατος, πάπρικας και ξινής κρέμας), η πάπρικα χρησιμοποιείται με την κουταλιά της σούπας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, προτιμάται η Ουγγρική πάπρικα.
"Οι Ουγγρικές ποικιλίες είναι πιο εύρωστες και θεωρούνται ανώτερες. Οι Ισπανικές ποικιλίες είναι πιο γλυκιές και ηπιότερες. Τα περισσότερα τραπέζια στην Ουγγαρία, στρώνονται με αλατιέρες και πιπεριέρες καυτερής πάπρικας (όχι μαύρου πιπεριού). Μια συγκεκριμένη ποικιλία, η ροζέ, γνωστή για το γλυκό της άρωμα και το λαμπερό της χρώμα, είναι περιζήτητη πάνω από όλες τις άλλες. Οι Ουγγρικές γεωργικές αρχές, φυλάσσουν μετά μανίας τα φυτά και τους σπόρους τους και έχουν αφιερώσει διπλάσια έκταση στις πιπεριές, από οποιαδήποτε άλλη καλλιέργεια."[14]
"Λόγω του ευνοϊκού κλίματος και των γεωγραφικών συνθηκών, Η Ουγγρική πάπρικα έχει ένα έντονο κόκκινο χρώμα και μια χαρακτηριστική πλούσια γεύση που επέτρεψε στην Ουγγαρία να γίνει ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς πάπρικας παγκοσμίως ... Η Κάλοτσα και η Σέγκεντ στο νότιο τμήμα της Ουγγαρίας είναι η καρδιά της παραγωγής πάπρικας στην Ουγγαρία. Οι περιφέρειες αυτές έχουν το υψηλότερο ποσοστό ηλιοφάνειας κατ' έτος και τα φυτά της πάπρικας, χρειάζονται πολλή ηλιοφάνεια, προκειμένου να γίνουν ώριμα και γλυκά."[15]
Η Ολλανδία είναι μια σημαντική πηγή παραγωγής και διανομής της πάπρικας, επίσης, ειδικά καλλιεργούμενης σε θερμοκήπια.
Στη Μαροκινή κουζίνα, η πάπρικα (tahmira), συνήθως βρίσκεται αυξανόμενη με την προσθήκη μιας μικρής ποσότητας ελαιολάδου, καθώς αναμειγνύεται σε αυτό.
Στην Ελληνική κουζίνα, η γλυκιά πάπρικα, συνήθως συνοδεύει το σουβλάκι.
Η πάπρικα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης με χέννα, για να φέρει μια ερυθρωπή απόχρωση στα μαλλιά όταν χρωματιστεί. Η σκόνη πάπρικας, όταν παρασκευάζεται στο σπίτι, μπορεί να προστεθεί σε σκόνη χέννας.
Το χρώμα της πάπρικας οφείλεται κατά κύριο λόγο στη ζεαξανθίνη (zeaxanthin).
Search
YouTube
k-proothisi
Departeder
Popular Posts
-
1. Αποφύγετε την κατανάλωση αβοκάντο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού Δεν συνιστάται να καταναλώνετε αβοκάντο κατά τη δι...
-
Οι απανταχού λάτρεις της μπύρας μπορούν να ενθουσιαστούν μετά τη μελέτη ερευνητών από το «Mediterranean Neurological Institute» στην Ιταλ...
-
Ποιες τροφές περιέχουν βιταμίνη Β3 (νιασίνη) Η βιταμίνη Β3 είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη γνωστή επίσης και ως νιασίνη . Συνεργάζεται στ...
-
Το μπαρμπούνι, ευρέως γνωστό ως μπαρμπούνι, έχει απίστευτα οφέλη για την ανθρώπινη υγεία. Αυτή η ποικιλία ψαριών, της οποίας το χρώμα είνα...
-
Α λκοόλ παράγει ο οργανισμός μιας 61χρονης γυναίκας στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, χωρίς να έχει πιεί στάλα αλκοολούχου ποτού. Πρόκειτ...
-
Τι Θα Συμβεί Στο Σώμα Σας Αν Τρώτε Ρεβύθια (Υπέρ-Όπλο Διατροφής)! από Δήμητρα Νάσιου Τα ρεβύθια ήταν πάντα τα αγαπημένα μου, αν και γενικ...
-
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι υγιείς ενήλικες πρέπει να λαμβάνουν 0,8γρ. πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού β...
-
Πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δύο αρχαίοι πλανήτες συγκρούστηκαν και συγχωνεύτηκαν, με αποτέλεσμα να «γεννηθεί» η Γη . Κατά τη...
-
Τι έχουν δείξει οι έως τώρα μελέτες για τα οφέλη που παρέχει στην υγεία. Ποια είναι τα ωφέλιμα συστατικά του, ποιο είναι το μεγάλο του μει...
-
Αναγέννηση 6 ιστών του σώματος μέσω διατροφής Άρθρο του ερευνητή Sayer Ji Αναγέννηση 6 ιστών του σώματος μέσω διατροφής Μπορεί να φανεί π...