Τελομεράση,το ένζυμο τής μακροζωϊας

του Γιάννη Χυτήρη 

Δύο ερωτήσεις που ίσως να έχετε αναρωτηθεί, είναι το πώς γίνεται να αισθάνεστε και να φαίνεστε νεότεροι και το τι μπορείτε να κάνετε για να αποκτήσετε μια ζωή χωρίς την παρουσία σοβαρών ασθενειών, που ενδεχομένως να υπονόμευαν το βιοτικό σας επίπεδο. Η απάντηση βρίσκεται στο εσωτερικό των χρωμοσωμάτων και ακούει στο όνομα “τελομερές”.

Τι είναι τα τελομερή;

Ένα φυσιολογικό κύτταρο στον ανθρώπινο οργανισμό περιέχει στον πυρήνα του το μόριο του DNA. Αυτό βρίσκεται σε δομές που μοιάζουν με νήματα και ονομάζονται χρωμοσώματα. Σε κάθε χρωμόσωμα υπάρχει ένα σημείο που ονομάζεται κεντρομερές και το διαχωρίζει σε 2 τμήματα ή βραχίονες, έναν κοντό και έναν μακρύ. Στο τέλος των βραχίονων ανιχνεύονται νουκλεοπρωτεϊνικές δομές που ονομάζονται τελομερή και είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της σταθερότητας του DNA κατά την διάρκεια της αντιγραφής του κυττάρου.

Προβολή

Παίζει ρόλο το μέγεθος των τελομερών;

Σε κάθε κυτταρική διαίρεση είναι φυσιολογική η βράχυνση των τελομερών, κάτι που οφείλεται στην αδυναμία αντιγραφής των άκρων των χρωμοσωμάτων. Η αδυναμία αυτή, καλύπτεται από την δράση της τελομεράσης, ενός ενζύμου που έχει την ικανότητα να συνθέσει εκ νέου τα τελομερή διασφαλίζοντας έτσι, την ακεραιότητα και σταθερότητα των χρωμοσωμάτων. Η σύνθεση όμως της τελομεράσης φαίνεται να είναι επαρκής μόνο από την παιδική ηλικία έως και τη νεαρή ενήλικη ζωή, όπου και το μήκος των τελομερών παραμένει σχετικά σταθερό. Στη μετέπειτα ζωή, υπάρχει μια σταδιακή μείωση του μήκους τους, καθώς η δράση της τελομεράσης δεν είναι αρκετή σε πολλαπλές κυτταρικές διαιρέσεις, οδηγώντας σταδιακά στη γήρανση του κυττάρου.

Το μέγεθος των τελομερών αποτελεί δείκτη της βιολογικής ηλικίας του ατόμου και η βράχυνση αυτών φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων.

Το μήκος τους παρατηρείται μειωμένο σε καταστάσεις όπως είναι η φλεγμονή, το οξειδωτικό στρες, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση, η αθηροσκλήρωση, το εγκεφαλικό, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, οι διάφοροι τύποι καρκίνου, η νόσος Alzheimer, το στρες και ο διαβήτης.

Μπορούν να επιμηκυνθούν τα τελομερή;

Όπως αναφέραμε το μήκος των τελομερών αναπόφευκτα μειώνεται με την πάροδο του χρόνου κάνοντας έτσι πιο ευάλωτο τον οργανισμό σε χρόνιες παθήσεις. Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε πλέον τους τρόπους για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση και να συμβάλλουμε στην αύξηση του μήκους των τελομερών, προλαμβάνοντας μεγάλο αριθμό ασθενειών. Ειδικότερα, αυτό επιτυγχάνεται ακολουθώντας μια υγιεινή διατροφή (όπως αναλύεται παρακάτω) σε συνδυασμό με τη σωματική δραστηριότητα, με τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και με την αποφυγή του καπνίσματος. Ακόμα, αν και πρόσφατο εύρημα έχει αποδειχθεί από πλήθος ερευνών, η σημαντική επίδραση που μπορεί να έχει ο διαλογισμός στην επιμήκυνση των τελομερών. Μέσω διαφόρων τεχνικών διαλογισμού, επιτυγχάνεται ο καλύτερος έλεγχος των στρεσογόνων καταστάσεων, όπου ευθύνονται εν μέρει για το μειωμένο μήκος των τελομερών μειώνοντας τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι η ενασχόληση με το διαλογισμό είναι ανάλογη και με την συντιθέμενη τελομεράση.

Τελομερή και Καρκίνος

Ο καρκίνος αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα πρόβλημα που απασχολεί συνεχώς την επιστημονική κοινότητα, κάτι που φαίνεται αναπόφευκτο παρατηρώντας και μόνο τα επιδημιολογικά στοιχεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για το έτος 2016 ο καρκίνος αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως με 9 εκατομμύρια περίπου θανάτους, ενώ την πρώτη θέση συνεχίζει να έχει η ισχαιμική καρδιοπάθεια με 9,5 εκατομμύρια περίπου θανάτους. Ένα άκρως ανησυχητικό στοιχείο είναι πως σύμφωνα με τον ΠΟΥ, μέχρι το 2030 η πρώτη θέση στις αιτίες θανάτου θα καταληφθεί από τις κακοήθειες.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντική έρευνα γύρω από τη συσχέτιση του μήκους των τελομερών και την αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου. Ακόμα, έχει προταθεί και ως βιοδείκτης, προκειμένου να γίνει έγκαιρη πρόγνωση του καρκίνου ή να ελεγχθεί το στάδιο στο οποίο βρίσκεται. Βέβαια, υπάρχει διχασμός στους συγκεκριμένους ισχυρισμούς, καθώς ενώ θεωρείται πως η βράχυνση του μήκους ευθύνεται για την καρκινογένεση, μια άλλη ομάδα της επιστημονικής κοινότητας θεωρεί το αντίθετο. Η μεν πρώτη άποψη, στηρίζεται στο γεγονός πως η φθορά των τελομερών, όπου συνεπάγεται με τη μείωση του μήκους τους οδηγεί στην αλλοίωση του γονιδιώματος και επωφελεί έτσι την καρκινογένεση, η δε δεύτερη βασίζεται στην ικανότητα των επιμηκυμένων τελομερών να εκτελούν συνεχώς κυτταρικές διαιρέσεις (λόγω αυξημένης σύνθεσης τελομεράσης) αυξάνοντας τον κίνδυνο για τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων και κατ ‘επέκταση την δημιουργία όγκων.

Γίνεται σαφές, πως επικρατεί μία σύγχυση στο ρόλο των τελομερών και την εμφάνιση καρκίνου. Για παράδειγμα, σε μελέτη που εκτιμήθηκαν 1385 περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα, το αυξημένο μήκος τελομερών συνδέθηκε με την προστασία έναντι του καρκινώματος των πλακωδών κυττάρων, ενώ παράλληλα σχετιζόταν θετικά με την εμφάνιση αδενοκαρκινώματος. Κρίνεται απαραίτητη λοιπόν η διεξαγωγή περαιτέρω ερευνών, ώστε να αποκτήσουμε ξεκάθαρη εικόνα για την συσχέτιση που έχουν τα τελομερή με τον καρκίνο, προκειμένου να είμαστε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε με ασφάλεια τα τελικά αποτελέσματα.

Ποιος ο ρόλος της διατροφής;

Αναφέρθηκε νωρίτερα, πως ένας από τους βασικούς τρόπους για να επιμηκυνθεί το μήκος των τελομερών αποτελεί μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή. Μια σωστά διαμορφωμένη διατροφή μπορεί να συντελέσει σπουδαίο ρόλο στη μείωση του οξειδωτικού στρες και της φλεγμονής που δύναται να συμβάλλουν στην μείωση του μήκους των τελομερών και να οδηγήσουν στην εμφάνιση ασθενειών. Έτσι λοιπόν, συνοψίζονται οι βιταμίνες, τα μέταλλα, οι πολυφαινόλες και τα ω-3 λιπαρά οξέα, που έχουν αποδειχθεί ισχυροί σύμμαχοι για την αύξηση του μήκους των τελομερών.

Βιταμίνες

Βιταμίνη Α

Η πρόσληψη βιταμίνης Α και β-καροτενίου φαίνεται πως σχετίζεται θετικά με το μήκος των τελομερών. Αυτό οφείλεται στην ιδιότητα τους, να μειώνουν τους φλεγμονώδεις παράγοντες στο πλάσμα του αίματος και παράλληλα να αυξάνουν τους αντιφλεγμονώδεις, όπως παρατηρήθηκε σε άτομα με ανεπάρκεια βιταμίνης Α που τους χορηγήθηκε συμπληρωματικά η βιταμίνη.

Βιταμίνη C και E

Η ισχυρή αντιοξειδωτική δράση των βιταμινών C και E είναι ευρέως διαδεδομένη στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Όπως η βιταμίνη Α, έτσι και οι βιταμίνες C και E συμβάλλουν στην επιμήκυνση των τελομερών, είτε λαμβάνονται μέσω της διατροφής, είτε μέσω συμπληρωμάτων. Ακόμα, παρατηρήθηκε κυρίως στις γυναίκες πως το μήκος των τελομερών ήταν ανάλογο της ποσότητας των αντιοξειδωτικών βιταμινών που προσλάμβαναν. Η σημαντικότητα των βιταμινών C και E έγκειται στην ικανότητα τους να μειώνουν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο την εμφάνιση του οξειδωτικού στρες, όπου μεταξύ άλλων θα είχε ως συνέπεια τη μείωση του μήκους των τελομερών.

Βιταμίνη D

Η πρόσληψη βιταμίνης D έχει επίσης θετική συσχέτιση με το μήκος των τελομερών. Η αύξηση της πρόσληψης βιταμίνης D, έχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση με τον φλεγμονώδη δείκτη CRP, ο οποίος με τη σειρά του σε αυξημένες ποσότητες στο πλάσμα, συμβάλλει στη μείωση του μήκους των τελομερών. Επιπρόσθετα, η πρόσληψη βιταμίνης D μειώνει την έκφραση φλεγμονωδών παραγόντων και λειτουργεί ως φραγμός σε κάποιες πολλαπλασιαστικές ιδιότητες των κυττάρων, μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη φθορά των τελομερών.

Φυλλικό οξύ και βιταμίνη Β12

Το φυλλικό οξύ (βιταμίνη Β9) και η βιταμίνη Β12 συμμετέχουν σε πολλούς κοινούς μηχανισμούς, μιας και ανήκουν και οι δύο στο σύμπλεγμα βιταμινών Β, που δύναται να επηρεάσουν θετικά το μήκος των τελομερών. Συγκεκριμένα, μειώνουν τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης, ένα αμινοξύ το οποίο σχετίζεται με την εμφάνιση του οξειδωτικού στρες, ενώ ταυτόχρονα παρέχουν στον οργανισμό την απαραίτητη ποσότητα θυμίνης που χρειάζεται, ώστε να γίνει η επιδιόρθωση και σύνθεση του DNA. Ακόμα, βοηθούν στη σύνθεση της S-αδενοσυλομεθειονίνης, απαραίτητη για τις αντιδράσεις μεθυλίωσης, όπως του DNA και των ιστονών.

Μέταλλα

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην καταλυτική δραστηριότητα ενζύμων που συμμετέχουν στην αντιγραφή και επιδιόρθωση του DNA και στη σύνθεση του RNA. Σε γυναίκες, έχει φανεί πως η πρόσληψη μαγνησίου συμβάλλει στην αύξηση του μήκους των τελομερών, ενώ η μακροχρόνια ανεπάρκεια του οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα, όπως φάνηκε σε αρουραίους και κυτταροκαλλιέργειες. Η ανεπάρκεια αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του οξειδωτικού στρες, να αυξήσει τα επίπεδα του φλεγμονώδους δείκτη CRP και να διαταράξει την ακεραιότητα του γονιδιώματος.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος οδηγεί σε αυξημένη δράση της τελομεράσης, όπως φάνηκε σε κυτταροκαλλιέργειες, η οποία ευθύνεται για την σταθερότητα του μήκους των τελομερών, ενώ παράλληλα μεσολαβεί για την δραστηριοποίηση της πολυμεράσης, απαραίτητη για την επιδιόρθωση βλαβών στο DNA. Συμπληρωματική χορήγηση ψευδαργύρου βοηθά στη μείωση του οξειδωτικού στρες και της μόλυνσης, δύο παραγόντων που σταδιακά φθείρουν το τελομερές.

Ω-3 Λιπαρά Οξέα

Η αυξημένη συγκέντρωση ω-3 λιπαρών οξέων στο πλάσμα σχετίζεται με μείωση των προφλεγμονωδών και αύξηση των αντιφλεγμονωδών δεικτών, ενώ ο εμπλουτισμός της δίαιτας με ω-3 λιπαρά οξέα σε ποντίκια ενίσχυσε τη δράση αντιοξειδωτικών ενζύμων. Είναι φανερή λοιπόν, η αντιφλεγμονώδης και αντιοξειδωτική δράση των ω-3 λιπαρών οξέων έχοντας έτσι αξιοσημείωτα θετική επίδραση στο μήκος των τελομερών.

Πολυφαινόλες

Η πρόσληψη πολυφαινολών είναι στενά συνδεδεμένη με το επιμηκυμένο μήκος των τελομερών, με πλήθος μελετών να έχουν αποδείξει τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες. Σε γηραιά άτομα από την Κίνα που ήταν τακτικοί καταναλωτές του τσαγιού παρατηρήθηκε αυξημένο μήκος στα τελομερή τους και παρατεταμένη διάρκεια ζωής κατά 5 χρόνια, σε σύγκριση με εκείνους που δεν κατανάλωναν τσάι στην ίδια συχνότητα. Αξίζει να αναφερθεί, πως μία από τις πιο σημαντικές πολυφαινόλες, η ρεσβερατρόλη θεωρείται ως ένας εξαιρετικός σύμμαχος στην αύξηση του μήκους των τελομερών. Περιέχεται κατά κύριο λόγο στα κόκκινα σταφύλια συμβάλλοντας στη μείωση του οξειδωτικού στρες και της φλεγμονής, ενώ μειώνει και τον κίνδυνο για εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων και διαβήτη.

Σε επίπεδο τροφίμων, η υψηλή πρόσληψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών, οσπρίων, ψαριών, πουλερικών και δημητριακών ολικής άλεσης φαίνεται πως οδηγούν στη μείωση των δεικτών της φλεγμονής και παρέχουν την απαραίτητη αντιοξειδωτική δράση για την αύξηση του μήκους των τελομερών. Αποδεδειγμένα, θετική συσχέτιση έχει η κατανάλωση σπόρων, ξηρών καρπών, οσπρίων, φυκιών, καφέ και φυτικών ινών, ενώ αρνητικά επίδραση έχει παρατηρηθεί από την κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος, καθώς προάγουν το οξειδωτικό στρες και την φλεγμονή.

Μεσογειακή Διατροφή και Τελομερή

Η μεσογειακή διατροφή βασίζεται στην καθημερινή κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών, σπόρων, ελαιολάδου και δημητριακών ολικής αλέσεως, την μέτρια προς υψηλή κατανάλωση ψαριών, μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και κρασιού και χαμηλή κατανάλωση κρέατος. Η υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής περιλαμβάνει πολλά κοινά στοιχεία με τα συστατικά που αναφέρθηκαν πως επιμηκύνουν το μήκος των τελομερών, αφού παρέχει ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Η μεσογειακή διατροφή θεωρείται ως το υπέρτατο όπλο που διαθέτουμε για την πρόληψη χρόνιων ασθενειών, μειωμένη νοσηρότητα και επίτευξη της μακροζωίας.

Τελομερή και άσκηση

Η άσκηση φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη όσον αφορά το μήκος των τελομερών, σε αντίθεση με μια καθιστική ζωή, που έχει ως συνέπεια την βράχυνση τους. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα μιας έρευνας που διήρκησε για 30 χρόνια σε μεσήλικες, η οποία έδειξε πως μια μέτρια σωματική άσκηση οδήγησε σε αυξανόμενου μήκους τελομερή στην μετέπειτα ζωή, κάτι που δεν παρατηρήθηκε στα άτομα που δεν ασκούνταν, αλλά ούτε σε εκείνα που είχαν υιοθετήσει μία αρκετά υψηλής έντασης σωματική άσκηση. Παρατηρήθηκε λοιπόν, πως υπάρχει δοσοεξαρτώμενη σχέση μεταξύ άσκησης και τελομερών με την μέτρια σωματική άσκηση να προσδίδει το μεγαλύτερο όφελος.

Ακόμη, πρέπει να αξιολογηθεί και η μορφή της άσκησης που εκτελείται ανά ηλικία, καθώς φαίνεται πως και αυτή δύναται να επηρεάσει τα τελομερή. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, παρουσιάζεται σημαντικότερη η ικανότητα να εκτελούνται οι απαραίτητες καθημερινές κινήσεις, όπως το περπάτημα, συγκριτικά με την άσκηση, ενώ σε νεαρά άτομα σημαντικότερο ρόλο φαίνεται πως έχει η ένταση της άσκησης και όχι τόσο η διάρκεια αυτής. Είναι σίγουρα αναγκαίο να πραγματοποιηθούν περισσότερες μελέτες γύρω από το θέμα της άσκησης και του μήκους των τελομερών, ώστε να δίνονται με πλήρη εγκυρότητα και οι ανάλογες συστάσεις αναλόγως την ηλικία του ατόμου.

Πώς επιδρά το άγχος στο μήκος των τελομερών;

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής των ανθρώπων και οι συνεχείς αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτόν είναι σημαντικοί παράγοντες για την αύξηση των επιπέδων άγχους και με τις όποιες συνέπειες αυτό συνοδεύεται. Το 53% του Αμερικάνικου πληθυσμού θεωρεί πως τα υψηλά επίπεδα στρες που βιώνουν αποτελούν την κύρια αιτία των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν και μόνο το 29% πιστεύει πως μπορεί να το διαχειριστεί.

Το χρόνιο άγχος έχει συνδεθεί με μεγάλο αριθμό ασθενειών μεταξύ των οποίων είναι η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, η καρδιαγγειακή νόσος, η καρκινογένεση κ.α. Αναφορικά με την επίδραση του στα τελομερή έχει άρρηκτη σχέση με αρνητικό όμως αντίκτυπο. Άτομα τα οποία βιώνουν άγχος έχουν κατά κανόνα μικρότερο μήκος τελομερών σε σύγκριση με εκείνους που είναι ψυχολογικά υγιείς.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 231 γυναίκες τις οποίες παρακολούθησαν για 1 χρόνο, παρατηρήθηκε πως κάθε στρεσογόνο γεγονός που παρουσιάστηκε στο διάστημα αυτό και είχε να κάνει με θέμα υγείας, οικογενειακά-εργασιακά-οικονομικά προβλήματα ή τον θάνατο κάποιου αγαπημένου προσώπου συνδεόταν και με μικρότερο μήκος των τελομερών. Βέβαια, η κατάσταση τους βελτιώθηκε όταν ακολούθησαν υγιείς συμπεριφορές είτε είχαν να κάνουν με τη σωματική άσκηση, είτε με τη διατροφή, είτε με την καλύτερη ποιότητα ύπνου.

Πηγή:https://www.mednutrition.gr/portal/efarmoges/leksiko-diatrofis/16901-telomeri-kai-diatrofi

Read More

Αβοκάντο?Μήπως να το ξανασκεφτής?

 1. Αποφύγετε την κατανάλωση αβοκάντο  κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού

Δεν συνιστάται να καταναλώνετε αβοκάντο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Μπορεί να μειώσει την παραγωγή γάλακτος. Μπορεί επίσης να προκαλέσει βλάβη στον μαστικό αδένα. Εάν η μητέρα που θηλάζει καταναλώνει αβοκάντο σε μεγάλες ποσότητες, το μωρό θα έχει ενοχλήσεις στο στομάχι. (1)

2. Δεν συνιστάται η κατανάλωση αβοκάντο σε υπερευαισθησία

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από υπερευαισθησία πρέπει να αποφεύγουν να τρώνε αβοκάντο. Μπορεί να προκαλέσει δερματική αντίδραση ή ακόμη και εμετό. (2)

3. Ανεπιθύμητες επιδράσεις του αβοκάντο

Αρκετοί  άνθρωποι που κατανάλωσαν  αβοκάντο υπέφεραν από κάποιες ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως  γρίπη, παράλυση, ναυτία, γαστρεντερικές  διαταραχές , έμετο, ημικρανία,  πυρετό, υπνηλία και άσθμα. (3)

4.Ηπατική βλάβη

Μία από τις πιο  σοβαρές παρενέργειες του  αβοκάντο είναι ότι μπορεί να βλάψει το ήπαρ. Υπάρχουν ορισμένοι τύποι ελαίου αβοκάντο που μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο ήπαρ . Προσπαθήστε να αποφύγετε το μεξικάνικο αβοκάντο , υπάρχουν μελέτες που ισχυρίζονται ότι έχει καρκινική δράση. Αυτά τα στοιχεία έχουν δοκιμαστεί για καρκινογόνες αντιδράσεις. (4)

5. Μείωση  της χοληστερόλης

Είναι γεγονός ότι το αβοκάντο μειώνει τα  επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Όμως,  αν το καταναλώσετε σε μεγάλο βαθμό, θα βλάψει το σώμα σας, καθώς είναι πλούσιο σε β-σιτοστερόλη που απορροφά την απαραίτητη χοληστερόλη από το σώμα. (5)

6. Περιορίστε την κατανάλωσή του εάν είστε σε δίαιτα

Το αβοκάντο είναι μια τροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και θα προκαλέσει αύξηση του βάρους αν καταναλώνεται καθημερινά. Έτσι αποφύγετε την καθημερινή κατανάλωση εάν είστε σε δίαιτα. (6)

7.Προκαλεί  αλλεργία  στο στόμα

Εάν το αβοκάντο καταναλώνεται σε μεγάλες  ποσότητες  μπορεί να προκαλέσει αλλεργία στο στόμα όπως αίσθηση κνησμού στο στόμα και πρήξιμο της γλώσσας. (7)

8. Φάρμακα

Το αβοκάντο σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να μειώσει την επίδραση της αντιφλεγμονώδους φαρμακευτικής αγωγής. Ως εκ τούτου, η υπερβολική κατανάλωσή του οδηγεί σε αραίωση  του αίματος. (8)

9 Ερεθισμός του γαστρεντερικού συστήματος

Η μεγάλη κατανάλωση αβοκάντο προκαλεί  ενοχλήσεις στο  στομάχι. Μερικές φορές προκαλεί επίσης γαστρεντερικό ερεθισμό. (9)

Πηγή:https://thessdiet.gr/articles/sumboules/9-sobares-parenergeies-tou-abokanto

 

Read More

Πιπέρι πόσα είδη υπάρχουν.

 

Πιπέρι: Τι να προτιμήσω, Μαύρο, Κόκκινο, Πράσινο ή Λευκό;

Ένα μπαχαρικό γεμάτο αρώματα και χρώματα που χρησιμοποιούμε σχεδόν σε όλα τα φαγητά. Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στα πιπέρια και πως προκύπτουν τα χρώματα;

Αν και το μαύρο πιπέρι είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα μπαχαρικά στον κόσμο, δεν είναι το μοναδικό είδος πιπεριού. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε όλο και περισσότερο αρχίζουν τα «στέκονται στο πλάι του» τόσο το κόκκινο πιπέρι όσο και το λευκό ενώ πιο σπάνια συναντάμε ακόμα και το πράσινο πιπέρι. 

Ποιες είναι όμως οι ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα είδη πιπεριού;

Στην πραγματικότητα τα περισσότερα από τα είδη πιπεριού έχουν διαφορές μόνο όσον αφορά τον τρόπο παρασκευής τους αλλά η «καταγωγή» τους είναι κοινή. Προκύπτουν από το ίδιο φυτό, το επονομαζόμενο Piper Nigrum, το οποίο καλλιεργείται κατά βάση στη Νότια Ινδία και τη Σρι Λάνκα, έχει 15 πόδια διάμετρο και μπορεί να φτάσει μέχρι και 30 πόδια σε ύψος.

Το συγκεκριμένο φυτό αναπτύσσεται κατά βάση σε ζεστά και τροπικά κλίματα και αρχίζει να παράγει καρπούς το Καλοκαίρι. Ανθίζουν πάνω του κάποια κίτρινα και πράσινα μπουκετάκια και κάποιους σφαιρικούς καρπούς που γίνονται κόκκινοι όταν ωριμάζουν. Κάθε καρπός από αυτούς γίνεται μαύρος έπειτα από τρεις μέρες ξήρανσης.

Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, από τα πράσινα μπουκετάκια προκύπτει το πράσινο πιπέρι ενώ ανάλογα με το πότε θα χρησιμοποιηθεί ο καρπός του συγκεκριμένου φυτού, έχουμε το κόκκινο και το μαύρο πιπέρι. Από τον συγκεκριμένο καρπό προέρχεται και το άσπρο πιπέρι.

Αν κοπεί στις ώριμες μέρες του, όταν δηλαδή είναι κόκκινος και αφαιρεθεί το εξωτερικό του περίβλημα θα δούμε ένα λευκό κέντρο στο εσωτερικό του, το οποίο αν αλέσουμε έχουμε το λευκό πιπέρι.

Μαύρο πιπέρι 

Προέρχεται από τους καρπούς των φυτών της οικογένειας Piperaceae και η καυτερή του γεύση οφείλεται στο αλκαλοειδές πιπερίνη. Ο ανώριμος καρπός συλλέγεται και αποξηραίνεται στον ήλιο και γίνεται μαύρος και σκληρός.

Ιδιότητες:

– Το μαύρο πιπέρι έχει θερμαντική δράση στον οργανισμό και είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται φρεσκοτριμμένο.

– Ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή που καταπίνουμε.

Παράλληλα, αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα, και κυρίως η χυμοθρυψίνη, ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα, απαραίτητα για την πέψη τους λίπους.

– Το μαύρο πιπέρι έχει πολύ σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που οφείλονται στην πιπερίνη, αλλά και σε ένα φυτοχημικό που περιέχει, την κουρκουμίνη.

– Η κουρκουμίνη έχει επίσης και αντιβακτηριακές ιδιότητες, γεγονός που καθιστά το μαύρο πιπέρι ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της καλής υγείας του γαστρεντερικού συστήματος.

– Όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου και του προστάτη.

– Αποτελεί εξαιρετική πηγή Σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και Μαγγανίου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 8% της απαραίτητης ημερήσιας ποσότητας.

– Το μαύρο πιπέρι μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη του σχηματισμού εντερικών αερίων και να μειώσει τις στομαχικές διαταραχές.

– Για τους ανθρώπους που πάσχουν από ήπια ανορεξία μπορεί να τους βοηθήσει να ανακτήσουν την όρεξή τους επειδή διεγείρει τους γευστικούς κάλυκες.

– Επιδρά θετικά στο ταλαιπωρημένο από κρυολογήματα αναπνευστικό σύστημα.

– Συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας των δοντιών.

Μπορείτε να δείτε και Μαύρο πιπέρι – Όσο απλό.. Τόσο θαυματουργό
Συνταγή με Μαύρο Πιπέρι: Καίει Λίπη και Προλαμβάνει ασθένειες

Πράσινο πιπέρι:

Το πράσινο πιπέρι έχει πιο ήπια γεύση από το μαύρο και είναι περισσότερο αρωματικό. Γι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ελαφριά πιάτα. Προστίθεται ακόμη και κατά τη παρασκευή τουρσιών λαχανικών καθώς και στην παρασκευή αλλαντικών. Επίσης το πράσινο πιπέρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποξηραμένο, σε άλμη ή σε άλμη με ξύδι. Ταιριάζει πολύ ωραία σε συνταγές με πουλερικά, ψάρια και εξωτικές σάλτσες.

Ιδιότητες: Όπως και το μαύρο, λόγω της ιδιαίτερης πικάντικης γεύσης του, θερμαίνει το σώμα και βοηθά στην πέψη. Περιέχει την πιπερίνη, συστατικό που εμπεριέχεται σε χάπια κατά των στομαχικών δυσλειτουργιών.

Λευκό πιπέρι:

Το λευκό πιπέρι είναι ένα μπαχαρικό το οποίο προέρχεται από το εσωτερικό των κόκκων πιπεριού, αφού αφαιρεθεί ο εξωτερικός φλοιός τους και χρειάζεται περισσότερη επεξεργασία από αυτήν που χρειάζεται το μαύρο πιπέρι, ενώ και το άρωμα του είναι διαφορετικό.

Χρησιμοποιείται σε ανοιχτόχρωμες σάλτσες καθώς επίσης και για να δώσει άρωμα στις πατάτες και στο ψάρι. Γενικά χρησιμοποιείται σε όσα πιάτα δεν πρέπει να κυριαρχεί η γεύση του, αλλά να έχουμε απλά ένα ελαφρύ κάψιμο. Τέλος, χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη αλλαντοποιίας.

Ροζ ή κόκκινο πιπέρι:

Το ροζ πιπέρι είναι ο καρπός ενός θάμνου που συγγενεύει με την οικογένεια των πιπεριών, είναι αρωματικό και θέλει πολλή προσοχή στη συντήρησή του, επειδή είναι εξαιρετικά ευαίσθητο. Η χρήση ως μπαχαρικό έχει διαδοθεί τα τελευταία χρόνια, είναι αρωματικό με γλυκιά, πιπεράτη γεύση και χαρακτηριστικό, μάλλον εξωτικό, ροζ χρώμα που το κάνει απαραίτητο στην gourmet κουζίνα. 

Όσον αφορά το κόκκινο πιπέρι πάντως υπάρχουν και άλλες πηγές από τις οποίες μπορούμε να το πάρουμε εκτός από το συγκεκριμένο φυτό. Μια από αυτές είναι το αμερικάνικο φυτό Σχίνος, ο μόλλειος που κατά βάση φυτρώνει στην Νότια και Κεντρική Αμερική και οι κόκκινοι καρποί χρησιμεύουν για να παραχθεί πιπέρι.

Πρόκειται ωστόσο για ένα φυτό που δεν είναι τόσο ασφαλές αφού τα φύλλα του και οι καρποί του είναι δηλητηριώδης για τους οργανισμούς των χοίρων και των πουλερικών ενώ υπάρχουν αναφορές και ενδείξεις ότι κάποια μικρά παιδιά έχουν επίσης δηλητηριαστεί από αυτό με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στο νοσοκομείο.

Πολύ συχνή πηγή για το κόκκινο πιπέρι είναι οι σαρκώδεις πιπεριές καθώς μέσα από το στέγνωμα και την σύνθλιψή τους παράγονται πολλές ποικιλίες.

Συνήθως συναντάται σε σαρκώδεις πιπεριές που ανθούν σε υποτροπικές και τροπικές περιοχές και μπορούν να φτάσουν μέχρι τέσσερα πόδια ύψος ενώ και οι καρποί τους είναι πολύ μακριοί και κατακόκκινοι, ειδικά μετά από 14 με 16 εβδομάδες ωρίμανσης. Ανάλογα με το ποσοστό ωρίμανσής τους τόσο πιο πικάντικο είναι και το κόκκινο πιπέρι που προκύπτει από αυτές. 

Χρησιμοποιείται σε πολλές συνταγές σε συνδυασμό με τους άλλους σπόρους πιπεριού ώστε να δώσουν ένα πολύχρωμο μείγμα. Η ουσιαστική του χρήση στη μαγειρική είναι να διεγείρει την όρεξη αρωματίζοντας το φαγητό. Συνδυάζεται τέλεια με τα θαλασσινά, αλλά και για να διακοσμήσουμε ένα πιάτο, δίνοντας του εξαιρετικό άρωμα. Χρησιμοποιείται επίσης και στην ζαχαροπλαστική και στο τσάι. Ταιριάζει ακόμα σε ντρέσινγκ για σαλάτες και λευκές σος. 

Πηγή:https://www.proionta-tis-fisis.com/piperi-ti-na-protimiso-mavro-kokkino-prasino-i-lefko/

Read More

Πασατέμπος μικρό θαυματάκι.

 Τι έχουν δείξει οι έως τώρα μελέτες για τα οφέλη που παρέχει στην υγεία. Ποια είναι τα ωφέλιμα συστατικά του, ποιο είναι το μεγάλο του μειονέκτημα. Τι να προσέχουμε.

Αν σας αρέσουν οι κολοκύθες, σκεφτείτε το δύο φορές την επόμενη φορά που θα τις καθαρίσετε και θελήσετε να πετάξετε τους σπόρους τους. Ο πασατέμπος, όπως είθισται να αποκαλούνται οι κολοκυθόσποροι, είναι ένα θρεπτικό σνακ και μπορεί να παρέχει αρκετά οφέλη στην υγεία.

Όπως εξηγεί η διαιτολόγος-διατροφολόγος Dr. Maxine Smith, από το Τμήμα Γαστρεντερολογίας, Ηπατολογίας & Διατροφής της Cleveland Clinic, στο Οχάιο, ο πασατέμπος είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και βασικά αμινοξέα. Περιέχει επίσης πολλές φυτοχημικές ουσίες και ιχνοστοιχεία.

Σύμφωνα με τη βάση διατροφικών δεδομένων (Food Data Central) του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας, ανά 100 γρ. οι κολοκυθόσποροι παρέχουν:

• 545 θερμίδες
• 30,3 γρ. πρωτεϊνών
• 48,48 γρ. λιπών
• 12,12 γρ. υδατανθράκων
• 6,1 γρ. φυτικών ινών
• 61 mg ασβεστίου
• 8,18 mg σιδήρου

«Οι φυτικές πρωτεΐνες  των κολοκυθόσπορων έχουν υψηλή διατροφική αξία, εφάμιλλη με αυτή της σόγιας», λέει η Dr. Smith. «Στην πραγματικότητα περιέχουν όλα τα βασικά αμινοξέα που χρειάζεται ο οργανισμός και τα οποία στερούνται όσοι δεν καταναλώνουν καθόλου κρέας».

Επιπλέον, τα λιπαρά που περιέχουν οι κολοκυθόσποροι είναι υγιεινά, ενώ οι φυτικές ίνες τους ρυθμίζουν  την απορρόφηση των υδατανθράκων τους. Επειδή, ωστόσο, περιέχουν πολλές θερμίδες, η κατανάλωσή τους πρέπει να περιορίζεται σε 30-35 γραμμάρια ημερησίως. Σε τέτοια περίπτωση, θα προσλαμβάνετε περίπου 180 θερμίδες και 10 γραμμάρια πρωτεϊνών.

Καλύτερα ψημένοι

Η Dr. Smith  τονίζει ότι οι κολοκυθόσποροι είναι προτιμότερο να καταναλώνονται ψημένοι, διότι το ψήσιμο αυξάνει τα αντιοξειδωτικά τους. Διευκολύνει επίσης την πέψη τους.

Τα αντιοξειδωτικά είναι συστατικά που σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως σοβαρών παθήσεων, όπως ο καρκίνος. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο πασατέμπος μπορεί να συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου:

• Του μαστού
• Του στομάχου
• Του πνεύμονα
• Του προστάτη
• Του παχέος εντέρου

Τα οφέλη αυτά αποδίδονται στις λιγνάνες (lignans), ένα είδος φυτοχημικών ουσιών που περιέχει.

Προστασία του ουροποιητικού και της καρδιάς

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι ο πασατέμπος μπορεί να δρα καταπραϋντικά στην υπερδραστήρια κύστη. Ενδέχεται επίσης να αμβλύνει τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

Άλλες μελέτες έχουν συσχετίσει την κατανάλωσή του με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως:

• Υπέρτασης
• Καρδιοπάθειας
• Σακχαρώδη διαβήτη

Οι ευνοϊκές αυτές επιδράσεις αποδίδονται στην υψηλή περιεκτικότητά του σε μαγνήσιο, ψευδάργυρο και υγιεινά λιπαρά.

Δεν αποκλείεται, τέλος, να βελτιώνει τον ύπνο, χάρη σε ένα αμινοξύ που περιέχει. Το αμινοξύ αυτό είναι η τρυπτοφάνη, η οποία μας βοηθεί να αποκοιμηθούμε και να μην ξυπνάμε το βράδυ.

ΠΗΓΗ:https://www.iatropedia.gr/diatrofi/pasatempos-poso-threptikos-einai-kai-pos-epireazei-tin-ygeia/148819/

Read More

Ηλιόσποροι, Αξίζει να σωθείς.

 Οι ηλιόσποροι αποτελούν ένα υγιεινό και απολαυστικό σνακ για μικρούς και μεγάλους και μπορεί εύκολα να ενταχθούν στην καθημερινή μας διατροφή με διάφορους τρόπους. Έτσι μπορούμε να τους προσθέσουμε στη σαλάτα μας, στα φαγητά μας αλλά και να φτιάξουμε διάφορα βουτήματα και ψωμί με ηλιόσπορο.

Έχουν αντιφλεγμονώδης ιδιότητες. Οι ηλιόσποροι έχουν πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη E η οποία έχει την ιδιότητα να εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες που συσσωρεύονται στον οργανισμό μας.

Οι ελεύθερες ρίζες είναι μόρια που καταστρέφουν τη δομή των κυττάρων μας με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια κατάσταση φλεγμονής στον οργανισμό μας. Έτσι ο ηλιόσπορος λόγο της υψηλής του περιεκτικότητας σε Βιταμίνη Ε φαίνεται ότι μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα του άσθματος, της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Μειώνουν τη χοληστερίνη. Οι ηλιόσποροι περιέχουν φυτοστερόλες οι οποίες όπως προκύπτει από πολυάριθμες μελέτες έχουν την τάση να μειώνουν τα επίπεδα της ‘κακής’ χοληστερίνης στον οργανισμό μας.

Επίσης η περιεκτικότητα του ηλιόσπορου σε πολυακόρεστα λιπαρά και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα βοηθά επιπλέον στη μείωση της αθηρωμάτωσης, καθώς τα λιπαρά αυτά μειώνουν την ‘κακή’ χοληστερίνη ενώ αυξάνουν την ‘καλή’.

Χαλαρώνουν τα νεύρα μας. Συγκεκριμένα, ο ηλιόσπορος αποτελεί πολύ καλή πηγή μαγνησίου. Το μαγνήσιο βοηθά στον έλεγχο του νευρικού και μυϊκού τόνου και η έλλειψή του σχετίζεται με υπερδραστηριότητα των νεύρων μας προκαλώντας μυϊκές συσπάσεις, ημικρανίες, μυϊκές κράμπες, νευρικότητα και κόπωση.

Το ¼ του φλιτζανιού ηλιόσπορο μάς παρέχει το 28% της ημερησίας συνιστώμενης πρόσληψης σε μαγνήσιο και επιπλέον αποτελεί άριστη πηγή φυλλικού οξέος (227 mcg/100γρ) καθώς τα 100γρ μας παρέχουν το 37% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόληψης (Σ.Η.Π).

Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του DNA, ενώ πρέπει να υπάρχει στη διατροφή των γυναικών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία, καθώς η πρόσληψή του σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ανωμαλιών του νευρικού σωλήνα του εμβρύου.

Προστατεύουν την καρδιά μας. Η βιταμίνη Ε που υπάρχει στον ηλιόσπορο προλαμβάνει την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων. Συγκεκριμένα η αντιοξειδωτική της δράση εμποδίζει την οξείδωση της χοληστερόλης η οποία μπορεί να καταστρέψει τα αγγεία μας και να προκαλέσει εγκεφαλικά επεισόδια ή ανακοπή της καρδιάς.

Μελέτες δείχνουν ότι η επαρκής πρόσληψη της βιταμίνης Ε φαίνεται να σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο αθηροσκλήρωσης. Το ¼ του φλιτζανιού ηλιόσπορος παρέχει το 62% της Σ.Η.Π σε βιταμίνη Ε. Επίσης η περιεκτικότητά τους σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα ενισχύει ακόμη περισσότερο την προστατευτική τους δράση, καθώς η πρόσληψη ακόρεστων λιπαρών οξέων, τον κίνδυνο εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων λόγω της θετικής επίδρασης που έχουν στο λιπιδαιμικό μας προφίλ ( μείωση ‘κακής’ χοληστερίνης και αύξηση ‘καλής’.

Μάς αποτοξινώνουν. Η υψηλή περιεκτικότητα του ηλιόσπορου σε αντιοξειδωτικά όπως βιταμίνη Ε, πολυφαινόλες και σελήνιο βοηθά στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών που συσσωρεύονται (οξειδωτικό στρες) καθημερινά στον οργανισμό μας.

Η διαδικασία αυτή μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαφόρων χρόνιων παθήσεων που οφείλονται στο οξειδωτικό στρες (καρκίνος, καρδιαγγειακά νοσήματα, πρόωρη γήρανση, εκφυλιστικές ασθένειες).

Μάς προστατεύουν από διάφορες μορφές καρκίνου. Ο ηλιόσπορος αποτελεί καλή πηγή σεληνίου το οποίο είναι ένα ιχνοστοιχείο που είναι απολύτως απαραίτητο για τη διατήρηση της υγείας μας.

Συγκεκριμένα διάφορες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη σεληνίου σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, καθώς το σελήνιο συμμετέχει σε διάφορους μηχανισμούς που προστατεύουν από τη μετάλλαξη του γενετικού μας υλικού.

Επίσης η υψηλή περιεκτικότητα του ηλιόσπορου σε διάφορα αντιοξειδωτικά προστατεύει τον οργανισμό μας από τη συσσώρευση καρκινογόνων ουσιών.

Έχουν μεγάλη θρεπτική αξία. Αποτελούν ένα θρεπτικό σνακ γιατί είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία όπως σίδηρο, χαλκό, μαγνήσιο, σελήνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, σε βιταμίνες όπως βιταμίνη Ε, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β1 και βιταμίνη Β6, σε καλά λιπαρά όπως είναι τα ακόρεστα λιπαρά οξέα, ενώ περιέχουν και πρωτεΐνη, δηλαδή τα 100γρ δίνουν 21γρ πρωτεΐνη.

Read More

Δεντρολίβανο είναι μόνο μπαχαρικό?

 Το δενδρολίβανο ή δεντρολίβανο έχει μακροπρόθεσμα οφέλη και πολλές ιδιότητες ως αποτέλεσμα της χρήσης του στο μαγείρεμα και ως γρήγορο ρόφημα. Δείτε και μια απλή συνταγή.

Η ονομασία του φυτού δενδρολίβανο είναι συνδυασμός των λέξεων δέντρο και λιβάνι, ενώ η λατινική του ονομασία Rosmarinous σημαίνει ρόδο της θάλασσας. Το δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis L.) ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae.

Είναι αρωματικό, θαμνώδες φυτό και αποτελεί τυπικό είδος της Μεσογειακής χλωρίδας. Η περίοδος ανθοφορίας του είναι παρατεταμένη και σταδιακή από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο.

Τα φύλλα του δενδρολίβανου ή τα άνθη του πωλούνται νωπά ή αποξηραμένα και το αιθέριο έλαιο εξάγεται από αυτά με απόσταξη με ατμό.

Πως το χρησιμοποιούμε;

Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως αρωματικό, καθώς και για την παρασκευή ροφημάτων. Το έλαιο του, πλούσιο σε φαινολικές ενώσεις όπως φαινολικά οξέα και φλαβονοειδή, χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και ομορφιάς καθώς και στην αρωματοθεραπεία.

Ποια οφέλη και ιδιότητες έχει το δεντρολίβανο;

Η ατονία, ο πονοκέφαλος, το κρυολόγημα, η υπερκόπωση, η εξάντληση και η κατάθλιψη αντιμετωπίζονται από το αφέψημα δεντρολίβανου, το οποίο επίσης αποκαθιστά την όρεξη, ανακουφίζει από τις κράμπες του στομάχου και το φούσκωμα και αποβάλλει τα γαστρικά υγρά.

Αντιοξειδωτική, βακτηριοκτόνο και αντιμικροβιακή δράση

Τα γαλλικά νοσοκομεία χρησιμοποιούσαν το έλαιο δεντρολίβανου ως αντισηπτικό μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Συγκεκριμένα, παθογόνοι μικροοργανισμοί όπως το E. coli αναστέλλονταν από μια ελάχιστη συγκέντρωση αιθέριου ελαίου δενδρολίβανου.

Επιπλέον, τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου έχουν αντιοξειδωτική δράση. Οι ελεύθερες ρίζες έχουν συνδεθεί με ποικίλες βιολογικές διεργασίες, όπως η φλεγμονή, η γήρανση, η καρκινογένεση. Λόγω των φαινολικών συστατικών του, τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Τέλος, έχει βακτηριοκτόνο δράση, αφού βρέθηκε ότι αναστέλλει έξι παθογόνους οργανισμούς που μολύνουν το κρέας, και αντιμυκητιακή δράση, αφού έρευνες έδειξαν ότι αναστέλλει εν μέρει την ανάπτυξη και τη σύνθεση τοξινών από διάφορους μύκητες.

Εχει αντικαρκινική δράση

Μελέτες in vitro και in vivo έχουν δείξει ότι τα συστατικά των ελαίων δενδρολίβανου έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες καθώς και ότι ενισχύουν τη γνωστική λειτουργία.

Μειώνει τη χοληστερόλη και τη γλυκόζη στο αίμα

Πρόσφατες έρευνες ανακάλυψαν ότι μπορεί επίσης να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης και χοληστερόλης στο αίμα και να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους.

Πως φτιάχνω ρόφημα με δεντρολίβανο;

Το ρόφημα είναι πολύ εύκολο να ετοιμαστεί και απαιτεί μόνο νερό και δεντρολίβανο.

Προσθέστε μια κουταλιά της σούπας αποξηραμένο δεντρολίβανο σε μια τσαγιέρα ή σκεπαστή κατσαρόλα, και στη συνέχεια προσθέστε 300 ml νερό που μόλις έχει βράσει. Μετά από δεκαπέντε λεπτά, σουρώστε τα βότανα σε ένα φλιτζάνι, σερβίρετε το τσάι και απολαύστε το!

Συμπέρασμα

Εκτός από βασικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής, το δενδρολίβανο είναι επιπλέον ένα θαυματουργό βότανο με πολλά οφέλη και ιδιότητες. Λόγω των πλεονεκτημάτων του, θα πρέπει να το συμπεριλάβετε εκτός απο ρόφημα, στο καθημερινό διατροφικό σας σχήμα, ειδικά αν σας αρέσει το κρέας με λεμόνι και οι ψητές πατάτες.

Αρωματίζει επιπλέον όμορφα το ψωμί, το μοσχάρι, το αρνί, τα ψάρια, τα θαλασσινά, τις ομελέτες, τις σούπες, τις σάλτσες και τα λαχανικά.

ΠΗΓΉ:https://www.fmh.gr/dentrolivano/

Read More

Υπεριώδης Ακτινοβολία Καταστρεπτική.

 Τι είναι η υπεριώδης ακτινοβολία;

Η υπεριώδης ακτινοβολία είναι μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, που εκπέμπεται από τον ήλιο. Ενώ, μάλιστα, οι ακτίνες UVC (μήκος κύματος 100 - 280 nm) απορροφώνται από το όζον της ατμόσφαιρας, τους υδρατμούς, το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα, οι UVΑ (μήκος κύματος 315 - 400 nm) και το 10% των UVΒ (μήκος κύματος 280 - 315 nm) φθάνουν στην επιφάνεια της γης.

Τόσο οι UVΑ, όσο και οι UVΒ, είναι ιδιαίτερης σημασίας για την ανθρώπινη υγεία.

Μικρές ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολία είναι αναγκαίες για την παραγωγή της Βιταμίνης D, ενώ αντίθετα, η υπερέκθεση μπορεί να επιφέρει οξείας και χρόνιας μορφής συνέπειες για το δέρμα, τα μάτια και το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου.

Η ελάττωση του στρώματος του όζοντος είναι γνωστό ότι επιδεινώνει τις επιπτώσεις στην υγεία από τη UV ακτινοβολία για τον άνθρωπο, τα ζώα, τους θαλάσσιους οργανισμούς και τα φυτά, διότι τότε δεν απορροφά αποτελεσματικά τη UV ακτινοβολία (ιδίως UVΒ ακτινοβολία).

Υπολογιστικά μοντέλα προβλέπουν ότι μείωση 10% του όζοντος στη στρατόσφαιρα θα μπορούσαν να προκαλέσουν 300.000 καρκίνους του δέρματος (ακανθοκυτταρικό, βασικοκυτταρικό), 4.500 μελανώματα και μεταξύ 1,6 - 1,75 εκατομμύρια επιπλέον περιστατικά οφθαλμικού καταρράκτη/ έτος παγκοσμίως. Η Υπεριώδης ακτινοβολία υποδιαιρείται σε 3 τύπους:

• 1.UVA µε µήκος κύµατος 400 - 320 nanometers (nm)είναι η µεγαλύτερη πηγή ηλιακής ακτινοβολίας στην επιφάνεια της γης και διεισδύει κάτω από τις επιφανειακές στοιβάδες του δέρµατος.
• 2 UVB (320 - 290 nm)φτάνει σε µικρότερα ποσά λόγω της απορρόφησης µεγάλου µέρους της από τη στοιβάδα του όζοντος. Και πάλι όµως αρκεί για να προκαλέσει ζηµιά.
• 3.UVC (290 - 200 nm) είναι εξαιρετικά βλαβερή για το δέρµα, αλλά απορροφάται τελείως από το όζον της στρατόσφαιρας και έτσι δεν φτάνει στην επιφάνεια της γης.
  

Από τις ορατές και αόρατες ακτινοβολίες που εκπέµπει ο ήλιος, οι αόρατες υπεριώδεις (UVA & UVB), φτάνουν στην επιφάνεια της γης και προκαλούν τα πιο πολλά προβλήµατα. Η υπεριώδης ακτινοβολία διεισδύει στο δέρµα.


Δείκτης UV (UV Index)

Ο Δείκτης UV (Ultra - Violet = Υπέρ Ιώδης) είναι ένα μέγεθος, το οποίο καθιερώθηκε διεθνώς ως ένα απλό μέσο έκφρασης της επικινδυνότητας της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως π.χ. εκφράζει η θερμοκρασία το πόσο ζεστή ή κρύα είναι η ατμόσφαιρα.

Πραγματικές τιμές του Δείκτη UV, αλλά και προβλέψεις για την επόμενη ημέρα, ανακοινώνονται από τα μέσα ενημέρωσης και από το Διαδίκτυο σχεδόν σε όλες τις χώρες, όπως και στην Ελλάδα (http://lap.physics.auth.gr/uvindex).

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η τιμή του Δείκτη UV στην Ελλάδα μπορεί να φτάσει μέχρι και 10 ή 11, τιμές που εκφράζουν εξαιρετικά δραστική ακτινοβολία και κατά συνέπεια την ανάγκη άμεσης προστασίας από τον ήλιο.

Όσο ο ήλιος πλησιάζει στον ορίζοντα τόσο μικρότερες τιμές έχει ο Δείκτης UV και κατά συνέπεια τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος από την υπεριώδη ακτινοβολία. Όσο μεγαλύτερος είναι ο Δείκτης UV τόσο πιο εύκολα και πιο σύντομα μπορούν να εμφανισθούν τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα της υπεριώδους ακτινοβολίας.


Ήλιος και Επιδερμίδα

Όλα τα άτομα δεν είναι ίσα απέναντι στον ήλιο και εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, γενετικά προσδιορισμένα. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθορίζουν το φωτότυπο του κάθε ατόμου και εκφράζουν την ικανότητα μαυρίσματος. Κάθε επιδερμίδα αντιδρά στην ηλιακή ακτινοβολία ανάλογα με τα φυσικά της χαρακτηριστικά και κυρίως ανάλογα με το φωτότυπό της.

Οι φωτότυποι, που κατατάσσονται σε μια κλίμακα λαμβάνοντας υπόψη: το χρώμα της επιδερμίδας (από την πιο ανοιχτόχρωμη έως την πιο σκούρα επιδερμίδα), το χρώμα των μαλλιών, την παρουσία ή μη εφηλίδων (φακίδες), την φωτοευαισθησία, την ποιότητα του μαυρίσματος.

Επιπλέον, ανεξάρτητα από το φωτότυπο, η ξηρότητα της επιδερμίδας επιδεινώνεται κάτω από τον ήλιο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λιπαρότητα, η οποία επιδεινώνεται λόγω της πάχυνσης της επιδερμίδας που προκαλεί η έκθεση στον ήλιο.


Επιπτώσεις του ήλιου στην υγεία

Επιπλέον, είναι γνωστό ότι προκαλείται γήρανση και εγκαύματα του δέρματος. Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που συλλέγονται συστηματικά από την επιστημονική βιβλιογραφία, ο Π.Ο.Υ. έχει προσδιορίσει εννέα δυσμενείς εκβάσεις υγείας που προκαλούνται σαφώς από UVR έκθεση. Οι εννέα ασθένειες που αξιολογήθηκαν ήταν:

• Δερματικό κακοήθες μελάνωμα (CMM): το μελάνωμα του δέρματος είναι ένας κακοήθης καρκίνος με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Μεταξύ 50% και 90% του φορτίου της ασθένειας από το μελάνωμα οφείλεται στην έκθεση UVR, όπως υπολογίζει ο WHO.
• Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (SCC): αυτό είναι ένα άλλο είδος κακοήθους καρκίνου δέρματος που προχωρεί γενικά λιγότερο γρήγορα από το μελάνωμα και είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει το θάνατο ή την τρέχουσα ανικανότητα. Από το συνολικό νοσολογικό φορτίο του καρκινώματος αυτού, το 50 - 70% αποδίδεται στην έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.
• Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (BCC): αυτός ο καρκίνος του δέρματος εμφανίζεται κυρίως στους ηλικιωμένους και αυξάνεται αργά από τοπική εξάπλωση. Η επίπτωση και η θνησιμότητα από το καρκίνωμα αυτό είναι κατά 50 - 90% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
• Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του επιπεφυκότα και του κερατοειδούς χιτώνα του οφθαλμού (SCCC): αυτό είναι ένας σπάνιος όγκος της επιφάνειας του ματιού. Περίπου 50 - 70% του φορτίου των ασθενειών λόγω SCCC αποδίδεται στην έκθεση UVR.
  

Οι παρακάτω καταστάσεις είναι επίσης η συνέπεια υπερβολικής έκθεσης σε UVR, αλλά υπάρχει ιδιαίτερη αβεβαιότητα για το νοσολογικό φορτίο των εκτιμήσεων, δεδομένου ότι λίγα στοιχεία είναι διαθέσιμα στην επίπτωση ή/ και το UV-αποδοτέο μέρος:

• Φωτογήρανση: η χρόνια επίδραση από την ηλιακή ακτινοβολία συνδέεται με την ανάπτυξη δερματικών αλλοιώσεων, αποκαλούμενων «υπερκεράτωση λόγω ηλιακής ακτινοβολίας». Στις σπάνιες περιπτώσεις, αυτές είναι προ-καρκινικές αλλοιώσεις. Το φορτίο της ασθένειας των δερματικών αυτών αλλοιώσεων είναι 100% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
• Ηλιακό έγκαυμα: τα ηλιακά εγκαύματα μπορεί να είναι σοβαρά και το φορτίο που προκύπτει είναι 100% αποδοτέο στην έκθεση UVR.
• Φλοιώδης καταρράκτης: 5% του συνολικού νοσολογικού φορτίου των ατόμων με καταρράκτη αποδίδεται άμεσα στην έκθεση UVR.
• Πτερύγιο: 40 - 70% του νοσολογικού φορτίου της ασθένειας αποδίδεται στην έκθεση UVR.
• Επανενεργοποίηση επιχείλιου έρπητα (RHL): η υπερβολική έκθεση UVR προκαλεί την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και την επανενεργοποίηση του ιού έρπη, 25 - 50% του νοσολογικού φορτίου της ασθένειας στη UV έκθεση.
  

BeStrong.org.gr - 28.03.14

Πηγές / σύνδεσμοι:

• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
• ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ

Read More